Ηγουμενίτσα: Τιμήσανε την Εργατική Πρωτομαγιά (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ)

Ηγουμενίτσα: Τιμήσανε την Εργατική Πρωτομαγιά (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ)

Μεγάλη η απεργιακή συγκέντρωση που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας στην Ηγουμενίτσα. Χαιρέτησαν ο πρόεδρος των δασκάλων Κυριάκος Τσόδουλος, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Γιώργος Βασιλειάδης, ο πρόεδρος του συνδικάτου οικοδόμων Σίμος Ιωάννογλου. 

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιώργος Μπούργος αντ/δρος του ΕΚΘ και πρόεδρος του σωματείου Ι/Υ του νομού Θεσπρωτίας. Πριν τις ομιλίες αναρτήθηκε γιγαντοπανό στην πρόσοψη του Δημαρχείου Ηγουμενίτσας υπο τους ήχους της 3ης Διεθνούς.Μετά ακολούθησε μαζικη και μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης. Κατάθεση στεφάνων έγινες στο μνημείο των Σουλιωτών απο το ΕΚΘ και τα Σωματεία.

Η ομιλία του Γιώργου Μπούργου

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι,

Η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες της χώρας μας με αισιοδοξία προχωρανε στο δρόμο που χάραξαν οι ήρωες-εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές που έπεσαν για το δίκιο του εργάτη, για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Οι εργάτες όλης τη γης ξεδιπλώνουν τα λάβαρα του αγώνα και τιμούν αγωνιστικά τη μεγάλη ταξική γιορτή τους.

Η 1η Μάη, είναι η μέρα που οι εργάτες όλου το κόσμου, αυτοί που κρατούν τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος, σηκώνουμε ψηλά τις γροθιές μας. Είναι μέρα πάλης, μέρα αγωνιστικής προβολής των αιτημάτων μας, μέρα δοξασμένης θύμησης των αγωνιστών που έπεσαν για το δίκιο της εργατικής τάξης. Στη χώρα μας δυναμώνουμε και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους αδελφούς-εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Με σύνθημα:

Οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου, θα νικήσουν!

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Τα μηνύματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, η αιματοβαμμένη ιστορία της σε όλο τον κόσμο έρχονται να δεθούν με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, να εμβολίσουν τις λογικές της αναμονής και της μοιρολατρίας.

Το τελευταίο διάστημα το σύστημα που γεννά την καταπίεση, το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα από τους εργατικούς αγώνες στη Γαλλία, στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σρι Λάνκα και σε άλλες χώρες όπου εκατομμύρια εργαζόμενοι με διάρκεια, με πρωτόγνωρη μαζικότητα και αντοχή, βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι εμβληματικές σελίδες στην πάλη της εργατικής τάξης, όπως και οι τωρινές απεργιακές απαντήσεις που έλαβαν αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και διάφορα επιτελεία σε όλη την ΕΕ αναδεικνύουν πως δεν είναι γραφτό ούτε δεδομένο ότι το εργατικό - λαϊκό κίνημα θα στριμώχνεται στην επιλογή διαχειριστή του «βάλτου» της εκμετάλλευσης, πως χρειάζεται και μπορεί να βάλει στόχο όλα όσα αξίζουν στον λαό και τα παιδιά του.

Απέναντι στις ίδιες φωνές που αντιμετωπίζουμε και στη χώρα μας, που μας καλούν να μείνουμε στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, να εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού» και στον μονόδρομο της εξουσίας των αφεντικών, οι εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες, στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης.

Απέναντι στους κήρυκες του συμβιβασμού και τους αρνητές της ταξικής πάλης, που πάντα όμως φλυαρούν για την 1η Μάη, ο γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς, μπορεί να δώσει συνέχεια στα ελπιδοφόρα βήματα που φωτίζουν τον δρόμο για να αλλάξει ο αρνητικός συσχετισμός ώστε έτσι πραγματικά να ανοίξουν παράθυρα για το μέλλον.

Είναι απάντηση σε όλο το πολυσυλλεκτικό σινάφι κάθε πολιτικής απόχρωσης που στηρίζει το σύστημα της εκμετάλλευσης, που προεξοφλούσε με κροκοδείλια δάκρυα το τέλος της εργατικής τάξης, ανέφερε πως οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα και χαρακτήριζε ξεπερασμένες μορφές πάλης, τις απεργίες.

Ακριβώς για αυτούς τους λόγους, τα διδάγματα από την ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου παραμένουν επίκαιρα, ζωντανά, αποτελούν φλόγα για κάθε εργάτη σε όλον τον κόσμο.

Δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους!

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος.

Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται ο νόμος του κέρδους. Ακόμα πιο βαθιά όμως ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που αιματοκυλά τον πλανήτη, ενεργοποιεί τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών και προσφυγιά μέσα από τις πολεμικές συρράξεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ο νόμος του κέρδους είναι αυτός που ανοιγοκλείνει επιχειρήσεις, βάζει λουκέτα στέλνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, τους καταδικάζει να ζουν στην ανέχεια, να κόβουν από τις βασικές ανάγκες για να τα βγάζουν πέρα, να ψάχνουν την ενίσχυση στο εισόδημα τους στα διάφορα pass και στα καλάθια της κοροϊδίας.

Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Ενοχλεί την κυβέρνηση και τους οπαδούς της ελεύθερης αγοράς πως οι κινητοποιήσεις στη χώρα μας έβαλαν στο στόχαστρο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Διότι για τους Μεσσίες που υπόσχονται παραμονές εκλογών λύτρωση και αξιοπρέπεια, ο "νόμος του κέρδους" , έχει χαρακτηριστικά θεϊκής εντολής, είναι αδιαπραγμάτευτος καθώς αποτελεί ιερή νομοτέλεια που δεν πρέπει να θίγεται.

Η καπιταλιστική «ανάπτυξη» βασίζεται σε αυτόν το νόμο. Για αυτό και οι πιο ρηξικέλευθες προτάσεις των «σωτήρων» που διεκδικούν την ψήφο στις εκλογές που ακολουθούν, αναφέρονται σε ένα δικαιότερο εκμεταλλευτικό σύστημα που τα κέρδη δε θα είναι πάνω από τη ζωή.

Παρά την προσπάθεια που κάνουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ να συσκοτίσουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης για να χειραγωγήσουν τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν μπορούν να κρύψουν ότι την επόμενη ημέρα των εκλογών η κατάσταση θα γίνει χειρότερη για τους εργαζόμενους. Δεν μπορούν να κρύψουν ότι και την επομένη των εκλογών θα εξακολουθούν να υπηρετούν το νόμο του κέρδους.

Με βάση το νόμο του κέρδους υπάρχει απουσία μέτρων ασφάλειας της εργασίας στους χώρους δουλειάς, ανεπαρκή μέτρα στις μεταφορές, τα οποία προμηνύονται και για τη μετακίνησή μας και εδώ από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας που πουλήθηκε στον όμιλο Grimaldi. 

Η πώληση από μόνη της εντάσσεται σε αυτό το νόμο, στην εξασφάλιση δηλαδή του κέρδους ενός επιχειρηματικού ομίλου, που θα μεταφραστεί για εμάς σε ακριβά εισιτήρια και ανασφάλεια στις μεταφορές γιατί για αυτόν κοστίζει και με ο,τι αυτό συνεπάγεται και για τη δωρεάν και απρόσκοπτη πρόσβασή μας στη χερσαία ζώνη σε όποιον ιδιώτη ή κρατικό φορέα και αν δοθεί. Εκτός αν θέλουν να μας πείσουν ότι και ο λεγόμενος κρατικός φορέας, με τις λεγόμενες κρατικοποιήσεις που πολλοίς ευαγγελίζονται έχει κάποια σχέση με το δικές μας ανάγκες, τα δικά μας συμφέροντα. 

Σε ποιο κράτος;;; 

Στο κράτος που θεοποιεί διασφαλίζει τους νόμους της αγοράς και εμάς μας βάζει αναγκαστικά και αποδεδειγμένα στο στόχαστρο;;; Είναι επίσης ο ίδιος νόμος του κέρδους που ευθύνεται για το κλείσιμο νοσοκομείων και την υποστελέχωση από προσωπικό και εξοπλισμό στην υγεία, κάτι που βλέπουμε ξεκάθαρα και στο δικό μας μοναδικό νοσοκομείο του νομού, στο όποιο ενδεικτικά από τις 67 οργανικές θέσεις καλύπτονται μόνο οι 37 και αυτές με όρους εργασίας απαράδεκτους για το προσωπικό, με μετακινήσεις, ανεπάρκειες κ.τ.λ), Είναι ο ίδιος ο νόμος του κέρδους που ευθύνεται για τους χιλιάδες αναπληρωτές στην παιδεία, για ετοιμόρροπα σχολεία που πέφτουν σοβάδες, καυστήρες που σκάνε και σκοτώνουν μαθητές, πλειστηριασμοί σπιτιών, απλησίαστα ενοίκια, διακοπές ρεύματος και νερού σε λαϊκές-εργατικές οικογένειες.

Το νόμο του κέρδους τον έχουν θωρακίσει με αντεργατικά μέτρα, που τα γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, οι εργάτες στις ιχθυοκαλλιέργειες, οι οικοδόμοι και οι χειριστές που εργάζονται στα διάφορα εργοτάξια και στην περιοχή μας, το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τον επισιτισμό με τη δουλειά χωρίς ρεπό και μισθούς που δε φτάνουν για το εξάμηνο που δεν εργάζονται, και με την «απαραίτητη» καταστολή όλες οι κυβερνήσεις ως σήμερα, αυτοί που διεκδικούν την ψήφο των εργαζομένων για να πάρουν τη διακυβέρνηση της χώρας είτε αυτοτελώς, είτε σε συνεργασία. Πίσω από το νόμο του κέρδους βρίσκεται συνολικά το κράτος των λίγων, των κυβερνήσεων κάθε χρώματος και προσήμου.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Οι εργατικοί αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε κλάδο, σε χώρους εργασίας στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα, οι κινητοποιήσεις των φτωχοδιάβολων της δουλειάς, είναι οδηγός και ελπίδα. Οι κινητοποιήσεις για το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στο μεροκάματο, οι αγώνες για να μην εργαζόμαστε με τη μαγκούρα στο χέρι χρειάζεται να δυναμώσουν, να απλωθούν, διότι είναι απάντηση και αισιοδοξία στην λαίλαπα που αντιμετωπίζουμε.

Καμία κυβέρνηση, κανένας φιλόδοξος σωτήρας δεν πρόκειται να δώσει λύση στα καθημερινά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε! Έχουμε συσσωρευμένη πείρα για να αποφεύγουμε ψέματα, μεγαλοστομίες και μπανανόφλουδες. Σε όλα τα βασικά ζητήματα που καθορίζουν τη ζωή μας, σβήνουν οι όποιες διαφορές τους. Με κοινό βηματισμό νομοθετούν και συμφωνούν, διότι ο Θεός του κέρδους που προσκυνούν, είναι κοινός.

Δεν υπάρχει «δίκαιη», «φιλολαϊκή» ή «προοδευτική» διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως προβάλλουν στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, η Ελληνική Λύση. Τα κόμματα αυτά, παρά τις όποιες διαφορές, συμπίπτουν στα κύρια ζητήματα που καθορίζουν το σήμερα και το αύριο του λαού. Εκφράζουν διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ολέθριας στρατηγικής του κεφαλαίου: Από την πολιτική της «πράσινης μετάβασης» και το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που είναι το νέο υπερμνημόνιο για τους λαούς της Ευρώπης, μέχρι τη συμμαχία με ΕΕ και ΝΑΤΟ, τις δεσμεύσεις και τη συμμετοχή της χώρας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους.

Η αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και η χρηματοδότηση των μονοπωλίων στη χώρα μας προϋποθέτουν νέα αντιλαϊκά μέτρα για την εργατική τάξη: Περαιτέρω υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων και μείωση των πραγματικών μισθών. Γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ένταση των πλειστηριασμών και των εξώσεων. Ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών αγαθών και υποδομών, στο νερό, στην Ενέργεια, στην Υγεία, στην Παιδεία κ.α. Βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον λαό μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «αύξηση» στον κατώτατο μισθό. Όλες οι κυβερνήσεις από το 2012 τον κράτησαν πολύ χαμηλά, μαζί και η κυβέρνηση της ΝΔ, που τον έφτασε οριακά πάνω από τον ονομαστικό κατώτατο μισθό του 2011. Η αλήθεια όμως είναι ότι συνεχίζεται η κατάρρευση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, λόγω της έκρηξης του πληθωρισμού και των συνεχών ανατιμήσεων, που έχουν προκαλέσει μεγάλη μείωση στο - πάνω από μια δεκαετία - καθηλωμένο εισόδημά τους. Οι εξαγγελίες για νέες αυξήσεις στους μισθούς το 2027 είναι μια νέα απάτη, αφού οι Συλλογικές Συμβάσεις που ανεβάζουν τους μισθούς έχουν σχεδόν καταργηθεί και κανένα αστικό κόμμα δεν προτίθεται να τις επαναφέρει.

Η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε εργάτες που απεργούσαν και συναντούσαν την εργοδοτική βία και την καταστολή, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε με συγκινητικό τρόπο γύρω από τις μεγάλες φυσικές καταστροφές που έπληξαν τη χώρα, η ουσιαστική στήριξη στους μετανάστες-εργάτες κόντρα στις ρατσιστικές απόψεις το δολοφονικό χέρι των χρυσαυγιτών, η διεθνής αλληλεγγύη προς τους λαούς άλλων χωρών, η γνήσια και πραγματική ενότητα των εργαζομένων που εκφράζεται στις γειτονιές κόντρα στους πλειστηριασμούς, στις διακοπές ρεύματος, αποδεικνύουν πως το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό» δεν είναι μια υπερβολή, αλλά ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε στις σημερινές συνθήκες.

Δεν μας ταιριάζει μια ζωή που η προστασία της αποτελεί βαρίδι, η αξιοπρέπειά μας θα μετριέται με αυξήσεις-ψίχουλα και ανικανοποίητες βασικές ανάγκες. Να μη δεχτούμε το μέλλον που μας προδιαγράφουν για ζωή με προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, με κουπόνια και θανάτους με εισιτήριο άνευ επιστροφής.

1η ΜΑΗ, μέρα αγώνα, τιμής και ανυπακοής!

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Κόντρα στο πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών ομίλων, στις σειρήνες και στους γραφιάδες τους που ψάχνουν να βρουν αστοχίες του συστήματος σε ανθρώπινα λάθη και σε στρεβλώσεις, είναι ανάγκη να δυναμώσει τώρα ο αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο κράτος και τις κυβερνήσεις του.

Δε φταίει ο άνθρωπος, η εργασία και οι γνώσεις του, οι επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις, αλλά η υποταγή όλων αυτών στο σιδερένιο νόμο του κέρδους, στις σάπιες αξίες της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας, αλλά και του «εταιρισμού» που υπερασπίζεται η ηγεσία της ΓΣΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που αντιμετωπίζουν τους εργάτες και τα αφεντικά ως μία οικογένεια.

Μιας ηγεσίας που συγκρότησε προεδρίο με τις ψήφους των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ), του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΜΕΙΣ – ΑΡΚΙ) και της ΝΔ (Ενότητα), επιβεβαιώνοντας ότι αυτά που ενώνουν τις παρατάξεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι απείρως πολύ περισσότερα από αυτά που δήθεν τους χωρίζουν. Αυτές οι παρατάξεις εξέλεξαν πρόεδρο της ΓΣΕΕ τον εκλεκτό της ΠΑΣΚΕ και γραμματέα τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος η δεύτερη παράταξη της ΝΔ (ΔΑΚΕ) ψήφισε τη δεύτερη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΑΚ) ώστε να εκπροσωπηθεί και αυτή στη Εκτελεστική Επιτροπή.

Όλες αυτές οι κολεγιές γίνονται στο έδαφος της συμφωνίας που έχουν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ για να στηρίξουν την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, όποιο χρώμα και αν έχουν αυτές, όπως άλλωστε κάνει διαχρονικά η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Είναι η κοινή αντίληψη που έχουν για τη στήριξη της στρατηγικής των επιχειρηματικών ομίλων, που θέλουν τους εργαζόμενους να θυσιάζουν δικαιώματα, να υπονομεύονται οι μισθοί και οι συλλογικές συμβάσεις τους, να περιορίζονται δραστικά τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με θύματα δεκάδες νεκρούς συναδέλφους μας και σακατεμένους, να καταργούνται βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Αυτή η συμμαχία των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τις αγωνίες και τα προβλήματα του εργαζόμενου λαού, για το μεροκάματο, για τις άσχημες συνθήκες δουλειάς, για τα δικαιώματα του. Δεν έχει καμία σχέση με τους ελπιδοφόρους αγώνες των εργαζομένων στη χώρα μας όπως και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, που σηκώνουν το ανάστημα των λαών απέναντι στην εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και των επιχειρηματικών ομίλων.

Η πείρα των τελευταίων ετών επιβεβαίωσε ακόμα περισσότερο ότι μόνο οι αγώνες των εργαζομένων μπορούν να βάλουν εμπόδια, να έχουν κατακτήσεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες που ανοίγουν το δρόμο της ανατροπής. Τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ θα συνεχίζουν με ακόμα περισσότερες δυνάμεις αυτόν τον αγώνα.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Η 1η ΜΑΗ ως μέρα μνήμης, δράσης και αγωνιστικής συνέχειας μας καλεί να κοιτάξουμε κατάματα την πηγή των δεινών που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού, τη βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Δηλαδή τη συσσώρευση του πλούτου που τον δημιουργούν οι πολλοί και την αρπαγή του από μία παρασιτική χούφτα λίγων που ιδιοποιούνται όλο αυτόν τον πλούτο παραδίδοντας στους παραγωγούς του φτώχεια και εξαθλίωση.

Είναι ανάγκη να ηττηθούν όσοι σήμερα υπερασπίζονται το σύστημα αδικίας, ένα σύστημα σάπιο και σαθρό που δε διορθώνεται, δε μπορεί να εξανθρωπιστεί. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, η υποταγή της ζωής μας στα κέρδη τους, μόνο βάσανα και δυστυχία θα φέρνει για την εργατική τάξη, για τους λαούς όλου του κόσμου.

Σήμερα υπάρχει διέξοδος! Με τους αγώνες μας, μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να σπάσουμε τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος, οι παραγωγοί του πλούτου! Αυτό φοβούνται, αυτό τρέμουν! Να κάνουμε το φόβο τους, πράξη!

Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

Βαδίζουμε στο δρόμο των εργατών του Σικάγο!

Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική!