Με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτο συναντήθηκε στην Ιερά Μητρόπολη ο υποψήφιος δήμαρχος Σουλίου και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Τόπος Αξιών», Νικόλας Κάτσιος, στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη διαμόρφωση του προγράμματος της παράταξής του, αλλά και την ανταλλαγή ευχών λίγο πριν την κορύφωση του Θείου δράματος.

Στην εποικοδομητική συνάντηση επιβεβαιώθηκε η ανάγκη στενής συνεργασίας και συμπόρευσης μεταξύ του δήμου Σουλίου και της Ιεράς Μητρόπολης, σε μια σειρά ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος.

Ο Ν. Κάτσιος εξήρε το σημαντικό κοινωνικό έργο το οποίο επιτελεί η Ιερά Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας, στηρίζοντας τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες συνδημοτών μας και σημείωσε ότι θα πρέπει να υπάρχει πιο στενή συνεργασία και καλύτερος συντονισμός μεταξύ Δήμου και Εκκλησίας στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Σουλίου έθεσε υπόψη του Μητροπολίτη την ανάγκη ψηφιοποίησης και προβολής του αρχειακού πλούτου της Ιεράς Μητροπόλεως  Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας, που αφενός θα φωτίσει πτυχές του παρελθόντος της περιοχής αποτελώντας ταυτόχρονα πεδίο μελέτης και έρευνας, και αφετέρου θα καταστήσει την ιερά Μητρόπολη ως τοπόσημο για την πόλη της Παραμυθιάς και το δήμο Σουλίου, προσελκύοντας επισκέπτες στην περιοχή.

«Ενημέρωσα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ.κ. Τίτο για τις συζητήσεις που έκανα όλο το προηγούμενο διάστημα με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Τριαντάφυλλο Αλμπάνη και ειδικούς στο ζήτημα, Πανεπιστημιακούς Καθηγητές και με χαρά διαπίστωσα τη σύμφωνη γνώμη του από τον προσεχή Σεπτέμβριο, ως η επόμενη δημοτική αρχή να αναδείξουμε την Ιερά Μητρόπολη και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων να την καταστήσουμε μια ζωντανή κοιτίδα γνώσης, ιστορίας και έρευνας», ανέφερε ο Ν. Κάτσιος.

Αναλύοντας περαιτέρω τη δέσμευση του έκανε γνωστό ότι υπάρχει η σκέψη να δημιουργηθεί μια επισκέψιμη λειτουργική δομή, ώστε οι ερευνητές να επισκέπτονται την Παραμυθιά για την ψηφιακή μελέτη του αρχείου.

Συζητήθηκαν ακόμη η ανάγκη στενής συνεργασίας του Δήμου με την Εκκλησία για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού και των θρησκευτικών προορισμών στην Παραμυθιά, τον Αχέροντα και το Σούλι, καθώς και οι προσπάθειες της Ιεράς Μητρόπολης σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων για την αναστύλωση ιστορικών μονών στα όρια του δήμου.

Τέλος, αντάλλαξαν ευχές για την Ανάσταση, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Τίτος ευχήθηκε καλή δύναμη στον υποψήφιο δήμαρχο Σουλίου εν όψει των προσεχών εκλογών.

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος

Στη Θεσπρωτία, στο χωριό Γηρομέρι Φιλιατών, ένα πανάρχαιο ταφικό έθιμο αναβίωσαν, για μια ακόμη χρονιά, τη Δευτέρα του Πάσχα, 29 Απριλίου 2019, οι κάτοικοι.

Μετά τη θεία λειτουργία στον κοιμητηριακό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και τα τρισάγια από τον ιερέα, οι κάτοικοι του χωριού έκαναν και ένα άλλου είδους "τρισάγιο", καθώς με κλαρίνο τραγούδησαν πάνω από τους τάφους των νεκρών, συγγενών τους και προσφιλών τους προσώπων, τραγούδια, που τους ήταν αγαπημένα και τους εύφραναν, κατά τη διάρκεια του επίγειου βίου τους.

Έτσι δημιούργησαν μια ιδιότυπη... επικοινωνία μαζί τους, μέσα από την οποία ανασαλεύτηκε η αναστάσιμη ελπίδα, ότι η ζωή νικάει το θάνατο.

Αλλά και η πεποίθηση ότι όταν οι δικοί μας άνθρωποι εγκαταλείπουν τα γήινα και εισέρχονται στην ειρήνη και τη σταθερότητα της αιώνιας ζωής, αυτοί, που έχουν μείνει πίσω, έχουν χρέος να μην κόψουν την αλυσίδα φωτός, που τους ένωνε, όσο ζούσαν.

Το μοναδικό αυτό ταφικό έθιμο στην Ελλάδα, που συνεχίζεται από γενεά σε γενεά, έχει τις ρίζες του στις αρχές του 18ου αιώνα, κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Τότε, πέθανε στο χωριό μια ηλικιωμένη γυναίκα, την οποία συμπαθούσαν πολύ οι συγχωριανοί της, καθώς τους στήριζε για να αντέξουν την τουρκική τυραννία.

Και για να την τιμήσουν σκέφτηκαν να κάνουν το θάνατό της πανηγύρι, αλλά και εφαλτήριο εμψύχωσης των ραγιάδων. Διακόπηκε για λίγα χρόνια το έθιμο, αλλά διατηρείται έως και σήμερα.

Όπως αναφέρουν Γηρομεριώτες «δεν πρόκειται να το σταματήσουμε, γιατί αποτελεί κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσης του τόπου μας, αλλά και κομμάτι της ψυχής μας».

Με το γλέντι, που στήνεται μέσα στο νεκροταφείο και συνεχίζεται από σπίτι σε σπίτι, σπάει η νεκρική σιωπή και γιορτάζουν τη Λαμπρή οι ζωντανοί μαζί με τους νεκρούς.

Παρακολουθώντας το έθιμο ή καλύτερα συμμετέχοντας σε μια ιδιότυπη ιεροτελεστία, πλημμυρίζεσαι από μια μοναδική μυσταγωγία χαρμολύπης.

Αυτή η χαρμολύπη είναι μια ευκαιρία να στραφεί η καρδιά και η σκέψη σε ό,τι σημαντικό, ευγενές και αληθινό έζησαν οι θανόντες. Και μέσα από το θάνατο να ξεπηδά μια ορμή ζωής.

Αν η αγάπη μας είναι πιστή, αν είμαστε ικανοί να θυμόμαστε όχι μόνο με το μυαλό, αλλά και με το είναι μας τους ανθρώπους, που αγαπήσαμε εδώ στη γη, τότε, μέσα από το δικό τους θάνατο, ζούμε στιγμές τους.

Δηλαδή πνευματικά είμαστε μαζί τους.

Και ταυτόχρονα αν η ζωή τους σήμαινε κάτι για μας, μπορούμε να συνεχίσουμε εδώ, όχι αποχωρισμένοι απ' αυτούς, αλλά σε συνοχή μαζί τους.

Και το σημαντικότερο: Μπορούμε να ζήσουμε μέσα στη δική τους λύτρωση.

Ώριμες χαρακτήρισε σε δηλώσεις του, τις συνθήκες για την έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, για την επιστροφή ολόκληρου του Ιερού Σκηνώματος τoυ Αγίου Δονάτου στην Παραμυθιά από το Νησί Μουράνο της Ιταλίας, ο Υποψήφιος Δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης, με αφορμή την ονομαστική εορτή του Πολιούχου της Παραμυθιάς.

«Η επιτυχημένη έκβαση του εγχειρήματος της δεκαετίας του 90 με την καταλυτική συμβολή του Μητροπολίτη μας και του Οικουμενικού Πατριάρχη μας καθώς και οι σχέσεις των 2 εκκλησιών που δείχνουν πως μπορούν να έχουν σημεία επαφής και συνεννόησης, σε συνδυασμό με την επιρροή που διαθέτουμε μέσω του δυνατού Ελληνικού στοιχείου της Ιταλίας, αποτελούν θετικούς παράγοντες για την έναρξη συνομιλιών για την πολυπόθητη επιστροφή του Αγίου μας» σημείωσε στις δηλώσεις του ο Γιάννης Καραγιάννης, ο οποίος τόνισε πως «γνωρίζουμε τις δυσκολίες άλλα με το ρόλο που μας αντιστοιχεί ως η επόμενη Δημοτική Αρχή, θα εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες που μας αναλογούν, για την έναρξη και το συντονισμό ενός τέτοιου εγχειρήματος».

«Ο Δήμος μας και ο Νομός μας, αξίζουν και δικαιούνται να έχουν το Ιερό Σκήνωμα του προστάτη Αγίου μας και είναι υπόθεση όλων των θεσμικών παραγόντων της Θεσπρωτίας, με την όποια επιρροή έχουμε ξεχωριστά, να διεκδικήσουμε την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Εύχομαι στους απανταχού Θεσπρωτούς Χρόνια Πολλά. Ο Άγιος μας να μας προστατεύει και να μας δείχνει το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνία» κατέληξε ο υποψήφιος Δήμαρχος Σουλίου, Γιάννης Καραγιάννης.

Σχετικά με την ιστορία του σκηνώματος του Αγίου Δονάτου αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Γκορέζη από το paramythiaonline.gr

To ιερό σκήνωμα του Αγ. Δονάτου.

Από τη μεταφορά σε Κέρκυρα και Ιταλία μέχρι την επιστροφή τμήματος στην Παραμυθιά

Το ιερό λείψανο έστρεψε στην Παραμυθιά μετά από 1415 χρόνια, το Σεπτέμβριο του 2000 με τη Θεσπρωτία να υποδέχεται τον Άγιο της στην είσοδο της πόλης.

Το ιερό σκήνωμα του Αγ. Δονάτου του Θαυματουργού πέρασε μια σειρά από περιπέτειες από την κοίμησή του μέχρι και την επιστροφή τμήματος του στην Παραμυθιά μετά από 1415 χρόνια.

Ο Άγιος Δονάτος εκοιμήθει το 387 και τάφηκε κοντά στο ναό που ίδρυσε εκείνος και σε τάφο που τον ετοίμασε μόνος του στην περιοχή της σημερινής Γλυκής.

Για λόγους ασφαλείας (από την κάθοδο διαφόρων φυλών), το 604 το ιερό λείψανο του Αγίου Δονάτου μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα όπου και παρέμεινε υπό φύλαξη στην Κασσιώπη. Λαός και κλήρος υπό τον Επίσκοπο Ευροίας Ιωάννη που το συνόδευαν, βρήκαν καταφύγιο από τον επίσκοπο Κερκύρας Αλκίσωνα, ο οποίος τους φιλοξένησε στο κάστρο της Κασσιώπης.

Την Παραμυθιά και την Κέρκυρα, συνδέουν και τα ιερά λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Θεοδώρας, τα όποια μετά την Κωνσταντινούπολη και πριν την μεταφορά του στην Κέρκυρα, φιλοξενήθηκαν επι σειρά ετών στην Παραμυθιά.

Το 604 από τρεις επιστολές του Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου πάπα Ρώμης ,πληροφορούμαστε ότι η Κασσιώπη έγινε το επίκεντρο διενέξεων μεταξύ του επισκόπου Κερκύρας Αλκίσωνα και του επισκόπου Ευροίας Ιωάννη.

Λίγα χρόνια πριν, το Μάιο του 591, ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος είχε εκδώσει διαταγή, με την οποία πρόσταζε τους επιχώριους επισκόπους, που βρίσκονταν ακόμη στις έδρες τους, να φιλοξενήσουν τους συναδέλφους τους που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους, όταν ήλθαν οι βάρβαροι.

Ο Αλκίσων διαμαρτυρήθηκε στον αυτοκράτορα Μαυρίκιο, ο οποίος ανάθεσε την υπόθεση στον μητροπολίτη Νικοπόλεως Ανδρέα, ως προϊστάμενο της μητροπολιτικής περιφέρειας, στην οποία ανήκε η επισκοπή της Κέρκυρας. Ο Νικοπόλεως Ανδρέας, δικαίωσε τον Κερκύρας, ενώ δεν είναι σαφές αν ο Ευροίας συμμορφώθηκε. Αργότερα, ο νέος επίσκοπος Ευροίας Ιωάννης, ανακίνησε το ζήτημα και απέσπασε από το διάδοχο του Μαυρικίου Φωκά διάταγμα που ακύρωνε τη μητροπολιτική απόφαση και αναγνώριζε τη δικαιοδοσία του επί της Κασσιώπης.

Συμφωνήθηκε ότι ο Ευροίας θα παρέμενε φιλοξενούμενος στην Κασσιώπη χωρίς, όμως, να προβαίνει σε ενέργειες που θα έθιγαν την κανονική δικαιοδοσία του Κερκύρας και έτσι έληξε το ζήτημα.

Με αυτό το καθεστώς, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Δονάτου του Θαυματουργού, παρέμεινε στην Κασσιώπη Κέρκυρας, επί 521 χρόνια, μέχρι την επέλαση των σταυροφόρων, οι οποίοι έδρασαν στη Μεσόγειο και αποσκοπούσαν στην ανάκτηση των Αγίων Τόπων από την ισλαμική κυριαρχία αλλά όπως και στην Κέρκυρα, έδρασαν και σε περιοχές που δεν βρισκόταν σε ισλαμική κυριαρχία.

Το 1125 ο Ενετός Δόγης Domenico, στην ουσία κλέβει και μεταφέρει το ιερό Λείψανο στην Ιταλία, οποίο και παρέμεινε στην Βενετία στο νησί Μουράνο στο ναό «Παναγίας & Αγ. Δονάτου», όπου και τοποθετήθηκε σε περίλαμπρο βάθρο.

Το ιερό λείψανο του Αγίου Δονάτου τιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Ιταλούς πιστούς, ενώ το όνομα του δίνεται ακόμα και σήμερα σε βαπτίσεις.

Με τον εντοπισμό του Λειψάνου στην Ιταλία δημιουργήθηκε μια επιτροπή επιστροφής του λειψάνου στην Παραμυθιά με πρόεδρο τον αείμνηστο εκπαιδευτικό Αποστολάκη και μετά από μεγάλο αγώνα και με την καταλυτική συνεισφορά του Μητροπολίτη Παραμυθιάς κ.κ Τίτου, τμήμα του ιερού λειψάνου επέστρεψε στην Παραμυθιά.

Το ιερό λείψανο επέστρεψε στην Παραμυθιά το Σεπτέμβριο του 2000 με όλη τη Θεσπρωτία να υποδέχεται τον Άγιο της στην είσοδο της πόλης, σε μια μέρα που έμεινε χαραγμένη στις μνήμες όλου του κόσμου.

Παρόντες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παραμυθίας κ. Τίτος, του οποίου η βοήθεια ήταν σημαντικότατη, ο Μακαριστός Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Άρτης κ. Ιγνάτιος, ο κλήρος της Ιεράς Μητροπόλεως Παραμυθίας, Στρατιωτικές Αρχές, Πολιτική ηγεσία και πλήθος λαού από όλο το Νομό της Θεσπρωτίας

Εναποτέθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δονάτου στην Παραμυθιά και από τότε, λιτανεύεται εκτός από την ονομαστική εορτή και στις 29 Σεπτεμβρίου κάθε έτους, σε ανάμνηση της ανακομιδής

Μαζική και μαχητική ήταν η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας για την απεργία της Πρωτομαγιάς στην Ηγουμενίτσα. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν οικοδόμοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ καθώς και πλήθος εργαζομένων από διάφορους χώρους δουλειάς.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας Μπούργος Γιώργος. 

Έγινε κατάθεση στεφανίων από το εργατικό κέντρο και το συνδικάτο οικοδόμων. 

Επίσης στην απεργιακή συγκέντρωση παραβρέθηκαν οι υποψήφιοι δήμαρχοι: Ηγουμενίτσας Δήμας Δώρης με τη Λαϊκή Συσπείρωση και Φιλιατών Ρέγκας Λαέρτης υποψήφιος επίσης με τη Λαϊκή Συσπείρωση.