01/15/23 - Θεσπρωτικοί Αντίλαλοι

https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023

Η δωρεά οργάνων είναι πράξη αγάπης - Του π. Ηλία Μάκου

Ιανουαρίου 15, 2023 0
Η δωρεά οργάνων είναι πράξη αγάπης - Του π. Ηλία Μάκου

Ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις και τις προκαταλήψεις, που υπάρχουν, και πέρα από την προσέγγιση του θέματος περί εγκεφαλικού θανάτου, η δωρεά ανθρώπινων οργάνων ως διάθεση και πράξη συνειδητή είναι, κατά τη γνώμη μας, μια κορυφαία στιγμή ανθρωπιάς, αγάπης και συναλληλίας, αφού μέσα από μια ζωή, που χάθηκε, σώζονται άλλες ζωές. Μια πεθαμένη ζωή, δίνει πνοή ζωής σε άλλους ανθρώπους, ζωντανούς-νεκρούς.

Τι ωραία σύζευξη παρατηρείται, με τη δωρεά οργάνων, της "αναχώρησης" από τον κόσμο, με την "περιχώρηση" στον κόσμο. Η δωρεά και η μεταμόσχευση οργάνων είναι, βέβαια, ευαίσθητα και περίπλοκα ζητήματα, με ηθική διάσταση γι' αυτό είναι απαραίτητη η τήρηση ιατρικών και βιοηθικών δεοντολογικών κανόνων, στο πλαίσιο της προστασίας της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Μόλις τις τελευταίες ημέρες, δημοσιοποιήθηκαν δύο περιπτώσεις δωρεάς οργάνων, που, πραγματικά, έχουν συγκινητικό περιεχόμενο. Στην πρώτη, ένας 6χρονος από τα Γρεβενά, όπου νοσηλεύθηκε για μερικές ημέρες, ύστερα από ανακοπή. Οι γονείς του δώρισαν τα όργανά του κι έτσι αφαιρέθηκαν, ύστερα από χειρουργείο 12 περίπου ωρών, η καρδιά, οι πνεύμονες και το ήπαρ του μικρού και μεταμοσχεύθηκαν σε παιδιά στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Η σκηνή, που διαδραματίστηκε, φέρνει δάκρυα στα μάτια. Οι ομάδες των ιατρών από τις δύο χώρες τίμησαν το νεκρό αγοράκι υποκλινόμενοι μπροστά του και κρατώντας ενός λεπτού σιγή...

Μεγαλειώδη τα λόγια της μάνας: "Να συνεχίσει να χτυπά η καρδιά του Θωμά και να πραγματοποιήσει και τα όνειρά του και τα όνειρα του παιδιού, που θα τη λάβει".

Στη δεύτερη περίπτωση, επί 11 ημέρες ένας 19χρονος πάλευε στη ΜΕΘ του νοσοκομείου της Άρτας για τη ζωή του, μετά από τροχαίο. Τελικά, κατέληξε την ημέρα των Θεοφανίων. Η οικογένειά του πήρε τη γενναία απόφαση να δωρίσει τα όργανά του και τέσσερις συνάνθρωποι έλαβαν δώρημα ζωής.

Συγκλονιστική, ταυτόχρονα και διδακτική, είναι η αναφορά μητέρας από την Κρήτη, που είχε δωρίσει τα όργανα της 16χρονης κόρης της: "Το παιδί μου πια συνεχίζει να ζει μέσα στα σώματα πέντε άλλων ανθρώπων. Πέντε οικογένειες κάνουν μαζί γιορτές, πέντε άνθρωποι θα ζήσουν όσα δεν πρόλαβε η Νεκταρία".

Πάντως σε γενικές γραμμές η δωρεά οργάνων στην Ελλάδα δεν είναι διαδεδομένη και αντιμετωπίζεται με καχυποψία, γι' αυτό και η χώρα μας είναι από τις τελευταίες στον τομέα αυτό.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 4,1% για το έτος 2018, 4,8 για το 2019 και περίπου 5% το 2020, τη στιγμή, που στην Ισπανία ήταν πάνω από 40%, στην Κροατία 33,3%, στο Βέλγιο 30,5% και στη Μάλτα 30%.

Και αυτό έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, κάποιοι από τους οποίους σχετίζονται με την έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς, με το φόβο του εμπορίου οργάνων, με μη επαρκή γνώση του ζητήματος κ.λπ.

Εμείς δεν θα σταθούμε στα επιστημονικά, ιατρικά, νομικά, θρησκευτικά και άλλα κριτήρια και διλήμματα, που χρειάζονται σαφώς μελέτη και αξιολόγηση, αλλά στρέφουμε το θαυμασμό μας στην επιλογή-κίνηση των δωρητών οργάνων, που πέρα από οτιδήποτε άλλο είναι πρωτίστως αγαπητική.

Η αγάπη, που εκφράζεται και με τη δωρεά οργάνων, είναι η κατεξοχήν στάση ζωής, που πάντα ενεργεί καταλυτικά για την ανάπτυξη του ανθρώπινου προσώπου, αλλά και των ανθρώπινων σχέσεων.

Στην αγάπη υπάρχει μια απόλυτη ελευθερία, με την οποία το άτομο αντιλαμβάνεται ότι του είναι επιτρεπτό να προσφέρει το καλό, όπως ακριβώς το νιώθει, χωρίς αγκυλώσεις από κοινωνικούς και ηθικιστικούς κανόνες, που επικρατούν στο περιβάλλον του. Στον κόσμο της αγάπης ο άνθρωπος αναγνωρίζει και επεξεργάζεται και εκδηλώνει προσωπικά ανθρωπιστικά του αισθήματα, όπως τα αντιλαμβάνεται και με τον τρόπο, που μπορεί.

Η αγάπη ακολουθεί πορεία όχι προς κάτι αφηρημένο, αλλά σε συγκεκριμένες υπάρξεις στην καθολικότητά τους και καλύπτει ανάγκες, σωματικές και ψυχικές, στο παρόν με προσανατολισμό στο μέλλον.

Το να αισθάνεται κανείς τον πόνο και την κατάσταση του άλλου, όπως θα ήθελε να τα αισθάνεται και ο άλλος γι' αυτόν, εξηγεί τα αισθήματα, τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες, που δημιουργεί και αναδημιουργεί η αγάπη.

Η ουσία μας, ως ανθρώπων, φανερώνεται και στην αγάπη, της οποίας το ενεργειακό και εμπειρικό άνοιγμα περικλείει βασικές και θεμελιώδεις όψεις της ζωής μας.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα POLITICAL

Συνέχεια...

Με Ριζόπουλο το ΠΑΣΟΚ;

Ιανουαρίου 15, 2023 0
Με Ριζόπουλο το ΠΑΣΟΚ;

Ποικίλες συζητήσεις έχουν προκαλέσει στο τοπικό ΠΑΣΟΚ δημοσίευμα της εφημερίδας «Στο Καρφί» το οποίο αναφέρει ότι η Χαριλάου Τρικούπη εξετάζει την στήριξη της υποψηφιότητας του Σπύρου Ριζόπουλου στην Περιφέρεια Ηπείρου αν και όπως σημειώνει «υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από τοπικά πράσινα στελέχη».


Το ενδεχόμενο στήριξης του Σπύρου Ριζόπουλου από το ΠΑΣΟΚ συζητείται όλο και πιο έντονα τους τελευταίους μήνες, με ορισμένα στελέχη να το βλέπουν ως μονόδρομο και άλλα να επιθυμούν άλλη λύση.

Όσο όμως δεν υπάρχει εναλλακτική στο προσκήνιο, τόσο πιο κοντινό μοιάζει το ΠΑΣΟΚ να στηρίξει τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα, την οποία προφανώς θα πλαισιώσει και με στελέχη του...

Ωστόσο, φαίνεται πως οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν μετά τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες θα είναι κρίσιμες για την πορεία του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.

Συνέχεια...

Σούλι και Πέτα Άρτας - Του Βαγγέλη Τσιρώνη*

Ιανουαρίου 15, 2023 0
Σούλι και Πέτα Άρτας - Του Βαγγέλη Τσιρώνη*

Τις άγιες αυτές μέρες ο νους και τα βήματά μου με οδήγησαν στο διπλανό νομό της Άρτας και συγκεκριμένα στο χωριό Πέτα. Ένα από τα ωραιότερα και ιστορικότερα μέρη της Ελλάδας! Ψάχνοντας την ετυμολογία βρήκα πως το όνομα «Πέτα είναι γυναικείο, γένους θηλυκού» (και μάλλον υποκοριστικό-χαϊδευτικό, όπως Ζέτα, Τέτα, Λέλα, Μέμα και κλπ). Ομολογώ πως δεν το ήξερα. Επομένως σωστό είναι να λέμε «η Πέτα» και όχι «το Πέτα». Βρήκα ακόμη πως την ονομασία (ο) «Πέτας» έχουν δύο ακόμη ελληνικοί συνοικισμοί: της Αχαΐας και της Αρκαδίας. Επίσης με το όνομα «Peta» υπάρχει ένας συνοικισμός στην πόλη Βάαντα της Φινλανδίας και «Las Petas» οικισμός στην πόλη Σάντα Κρουζ της Βολιβίας.

Όπως είναι γνωστό (ίσως όμως και να μην είναι σε πολλούς) στην Πέτα διεξήχθη μια από τις πλέον κρίσιμες και αποφασιστικές μάχες που καθόρισαν εν πολλοίς, όχι μόνο την πορεία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 αλλά, δυστυχώς, και την τύχη του Σουλίου. Ήταν επί εποχής Χουρσίτ Πασά.

Ο Χουρσίτ Αχμέτ Πασάς, παιδί χριστιανών γονιών (ιερέας ο πατέρας του!) από τη Γεωργία του Καυκάσου που εξισλαμίστηκε, ως γενίτσαρος επέδειξε σπουδαίες ηγετικές ικανότητες, ώστε με την ευμένεια του Σουλτάνου Μαχμούτ του Β΄, αναρριχήθηκε γρήγορα στα ανώτατα στρατιωτικά και διοικητικά αξιώματα. Έτσι στα 1820-1822 ανέλαβε Μόρα Βαλεσή (Γενικός Διοικητής) της Πελοποννήσου με έδρα την Τριπολιτσά. Ήταν αυτός που κατέστειλε την ανταρσία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων και πήρε το κεφάλι του «φιρμανλή» (= αποστάτης, προδότης της Υψηλής Πύλης) Βεζύρη Αλή και το έστειλε πεσκέσι στον Σουλτάνο στην Κωνσταντινούπολη (17 Ιανουαρίου 1822). 

Αμέσως μετά στράφηκε εναντίον των επαναστατημένων Σουλιωτών (και συμπολεμιστών μέχρι τότε του Αλή) ώστε να σταματήσουν τις πολυαίμακτες επιχειρήσεις τους εναντίον των Οθωμανικών στρατευμάτων, κυρίως στη σημερινή Λάκκα Σουλίου Ιωαννίνων. Στην επιστολή του μάλιστα ο Χουρσίτ Πασάς τούς υπόσχεται, μεταξύ των άλλων, πως θα μπορούν να κατοικήσουν ελεύθερα στον τόπο τους, έχοντας όλα τα υπάρχοντα στην κυριότητά τους. Όμως τις δελεαστικές πλην υποκριτικές αυτές προτάσεις δεν άργησαν να τις απορρίψουν οι Σουλιώτες. Ιδού η υπερήφανη απάντηση: «…Το εναντίον δε, προκρίνομεν μυριάκις ν’ αποθάνωμεν εις την αρχήν με τιμήν και δόξαν, παρά να αμαυρώσωμεν το όνομά μας εις το τέλος με το αιώνιον όνειδος της προδοσίας… 7 Μαΐου 1822. Σούλιον».

Από τη στιγμή εκείνη οι υπέρμαχοι της Ελευθερίας στα Σουλιώτικα χώματα αντιμετώπισαν το μένος και τις ορδές του Κιουταχή και του Ομέρ Βρυώνη. Παράλληλα με τις σκληρές μάχες και τις αμέτρητες θυσίες τους οι Σουλιώτες υπέστησαν τη σκληρή δοκιμασία του αποκλεισμού με τρομακτικές συνέπειες κυρίως στον άμαχο και αδύναμο πληθυσμό. Έτσι αναγκάστηκαν σιγά σιγά να κλειστούν στο καταφύγιό τους: το Κάστρο της Κιάφας. 

Στο μεταξύ ο Μάρκος Μπότσαρης συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό της Επαναστατημένης Ελλάδας, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και ζήτησε επειγόντως βοήθεια, ώστε να μη σβήσει η επαναστατική φλόγα στο Σούλι και κατ’ επέκταση στην Ήπειρο. Η αποφασιστική μάχη για τη διάσπαση του αποκλεισμού του Σουλίου έλαβε χώρα στο χωριό Πέτα στις 4 Μαΐου 1822. Σ’ αυτή πήραν μέρος ένα τακτικό σώμα υπό τον ίδιο τον Μαυροκορδάτο, κάποιες τοπικές άτακτες δυνάμεις με τους «καπεταναίους» τους, ένα σώμα 100 περίπου ανδρών υπό τον Μάρκο Μπότσαρη και ένα τάγμα 80-90 Ευρωπαίων Φιλελλήνων υπό τον γενναίο Γερμανό Στρατηγό Καρλ Νόρμαν που είχε πολεμήσει εναντίον του Μεγάλου Ναπολέοντα! 

Όμως για πολλούς λόγους, κυρίως κακής τακτικής και ασυνεννοησίας, οι ελληνικές δυνάμεις υπέστησαν συντριπτική ήττα, ενώ το φιλελληνικό τάγμα αποδεκατίστηκε σχεδόν ολόκληρο μετά από σκληρότατες μάχες σώμα με σώμα! Κάποιο μάλιστα φιλέλληνες που αιχμαλωτίστηκαν, αφού μετέφεραν πρώτα και έθαψαν τους νεκρούς τους, στη συνέχεια εκτελέστηκαν και οι ίδιοι επί τόπου. Την ίδια μέρα, ως συνέχεια της μάχης της Πέτα, διεξήχθη και η μάχη της Σπλάντζας (σημερινή Αμμουδιά Πρέβεζας) με επικεφαλής τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη που επιχειρούσε και αυτός να βοηθήσει τους απεγνωσμένους Σουλιώτες. Δυστυχώς όμως και εδώ οι ελληνικές δυνάμεις ηττήθηκαν, ενώ ο μανιάτης ηγέτης έπεσε ηρωικά στο πεδίο. Έτσι η περιλάλητη και πολυαναμενόμενη βοήθεια δεν έφτασε ποτέ στο ένδοξο Κακοσούλι.

Μετά τα δραματικά αυτά γεγονότα οι απέλπιδες Σουλιώτες άντεξαν για λίγο ακόμη υπερασπιζόμενοι τα πάτρια. Τελικά, στις 22 Σεπτεμβρίου 1822, ύστερα από συμφωνία με τον τουρκαλβανό στρατάρχη Ομέρ Βρυώνη, αναγκάστηκαν να εγκαταλέιψουν για πάντα το αγαπημένο τους Σούλι.

Ήταν για μένα μια από καιρό οφειλόμενη προσκυνηματική επίσκεψη στο ηρωικό χωριό Πέτα και ιδιαίτερα στον ιερό του τύμβο, όπου και τα οστά των ηρώων φιλελλήνων. Πέραν των ασυγχώρητων τύψεων που μου προκάλεσε, καθώς δεν το είχα επισκεφτεί μέχρι τότε, τα ηθικά και συναισθηματικά πλούτη που μου προσέφερε ήταν πολύ περισσότερα απ’ ό τι ανέμενα!

Σημ. Σχετικά με την οικογένεια του Μάρκου Μπότσαρη, που παρέμενε αιχμάλωτη των Οθωμανών στο Κακκόλακο Πωγωνίου, (σημειώνεται πως ο Μάρκος είχε διοριστεί από τον Αλή Πασά αρματωλός στην περιοχή από το 1815 - 1820) απελευθερώθηκε, μετά από μεσολάβηση της επαναστατικής κυβέρνησης Μαυροκορδάτου, με την ανταλλαγή των χαρεμιών του Χουρσίτ Πασά που είχαν αιχμαλωτιστεί στην άλωση της Τριπολιτσάς 23-Σεπτεμβρίου 1823.

*Βαγγέλης Τσιρώνης
Φιλόλογος - Συγγραφέας

Συνέχεια...

Ο Δημήτριος Κλιάφας από το ΤΑΙΠΕΔ νέος Πρόεδρος στον ΟΛΗΓ

Ιανουαρίου 15, 2023 0
Ο Δημήτριος Κλιάφας από το ΤΑΙΠΕΔ νέος Πρόεδρος στον ΟΛΗΓ

Από το ΤΑΙΠΕΔ προέρχεται ο νέος Πρόεδρος στον Οργανισμό Λιμένος Ηγουμενίτσας. Ο Δημήτριος Κλιάφας που μέχρι σήμερα ήταν μέλος του Δ.Σ. και εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ στη διοίκηση θα αντικαταστήσει την παραιτηθείσα Ρεγγίνα Δηλαβέρη.

Έτσι, το νέο διοικητικό Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Λιμένος Ηγουμενίτσας, απαρτίζουν οι:

1. Δημήτριος Κλιάφας του Λάμπρου, ως Πρόεδρος του Δ.Σ της ΟΛΗΓ ΑΕ, μη εκτελεστικό μέλος.

2. Αθανάσιος Πορφύρης του Βασιλείου, ως Διευθύνων Σύμβουλος, εκτελεστικό μέλος.

3. Στέφανος Πάσχος του Βασιλείου, μη εκτελεστικό μέλος.

4. Ευάγγελος Βεγίρης του Σωτηρίου, μη εκτελεστικό μέλος.

5. Καρώνας Δημήτριος του Σωκράτη, υπάλληλος της Ο.Λ.ΗΓ. Α.Ε, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων της ΟΛΗΓ Α.Ε., μη εκτελεστικό μέλος.

6. Τακλάκογλου Παναγιώτης του Κωνσταντίνου, Φορτοεκφορτωτής, ως εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Φορτοεκφορτωτών Ελλάδος (Ο.Φ.Ε.), μη εκτελεστικό μέλος.

7. Τσάτσας Χαρίλαος του Αποστόλου, ως εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας, μη εκτελεστικό μέλος.
Συνέχεια...

Παρελθόν για το Θεσπρωτό ο Ρότσα

Ιανουαρίου 15, 2023 0
Παρελθόν για το Θεσπρωτό ο Ρότσα

Έπειτα από 3,5 χρόνια ο Χουάν Ραμόν Ρότσα αποχωρεί από τον πάγκο του Θεσπρωτού, που βρίσκεται προ διοικητικών εξελίξεων.

Ο Θεσπρωτός έχει αποδυναμωθεί λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων και με την έως τώρα πορεία του δείχνει να βρίσκεται πολύ κοντά στον υποβιβασμό. Παρόλα αυτά η ΠΑΕ βρίσκεται εν μέσω διοικητικών εξελίξεων και οι πληροφορίες μιλούν για πιθανή αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

Οι επικείμενες αλλαγές, λοιπόν έφεραν την αποχώρηση του Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ο έμπειρος τεχνικός ήταν στο τιμόνι της ομάδας της Ηγουμενίτσας από το καλοκαίρι του 2019 και έπειτα από 3,5 χρόνια αποτελεί παρελθόν. Στο σημερινό παιχνιδι με τη Νίκη Βόλου, ο Θεσπρωτός θα έχει υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο των Κώστα Τζίνη.

Συνέχεια...

Ο καιρός στην Ηγουμενίτσα σήμερα