ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
Ιουλίου 31, 2019
0
Του π. Ηλία Μάκου
Μια ευαίσθητη ψυχή, η Αλέκα Βουγίδη-Γιαννούλη, σύζυγος του ανθρωπιστή γιατρού Γεωργίου Γιαννούλη (διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Φιλιατών) έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Τις ατραπούς και τις θολωμένες στράτες της ασθένειας, τις αχνοπερνούσε με υπομονή, αγάπη και χαμόγελο, που δεν της έλειψαν μέχρι την τελευταία στιγμή της. Ήταν τόσο σμαραγδένια η καρδιά της, που τα αποτύπωμάτά της δεν έμειναν μόνο στον άντρα της, που του στάθηκε και της στάθηκε αφοσιωμένα, καθώς και στα λατρεμένα παιδιά της, αλλά σε όλους τους γνωστούς της. Η καλοσύνη της, η σύνεσή της, ο δημιουργικός προβληματισμός της, οι εσωτερικές αναζητήσεις της, η ανοιχτοσύνη της, τα πνευματικά της πετάγματα, προκαλούσαν θαυμασμό για το πρόσωπό της. Και ταυτόχρονα ήταν τα αερόφτερά της, με τα οποία πετούσε στη ζωή με την ελπίδα της νίκης. Και παρ΄ ότι πέθανε, αναδείχθηκε νικήτρια. Δεν ηττήθηκε από το θάνατο, παρά μόνο επιφανειακά, αφού τα ψυχικά στολίσματά της, παραμένουν μέσα στους ανθρώπους, συγγενείς, φίλους και γνωστούς, για να τη θυμίζουν παντοτινά. Το άφθαστο εσωτερικό της μεγαλείο είναι η εγγύηση ότι κι αν έφυγε, εν τούτοις ως αίσθηση, ως μια ανάσα βαθιά, ως ένα άσπιλο φως, βρίσκεται ανάμεσά μας. Είναι ακόμη ο ολοκάθαρος καθρέφτης της, που δεν έχει ούτε ίχνος στίγματος πάνω του, αλλά την αφή των ωραίων σκιρτημάτων της...
ΠΗΓΗ: www.katoci.com