01/12/22 - Θεσπρωτικοί Αντίλαλοι
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/
https://picasion.com/

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022

Έξι χρόνια χωρίς τον Αλέξη Αναστασίου...

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Έξι χρόνια χωρίς τον Αλέξη Αναστασίου...

Έξι χρόνια πέρασαν, όπως διαβάσαμε στο thespro.gr, από το θάνατο, στις 11 Ιανουαρίου του 2016, του αξέχαστου τολμηρού δημοσιογράφου Αλέξη Αναστασίου, ενός προσώπου, που ασυμβίβαστα και δυναμικά, αλλά και με ευαισθησία συνάμα, προσέφερε επί πολλά χρόνια στην τοπική κοινωνία, με εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Κατέθετε πάντοτε γνήσια την αγωνία του και τον αγώνα του για ένα πιο φωτεινό μέλλον, για να φύγει το στενό και ψυχρό κενό της εποχής μας.

Ήταν μια μαχητική φωνή, που πάλευε, βάζοντας μπροστά την καρδιά του, για το καλό της Θεσπρωτίας, την επίλυση των τοπικών προβλημάτων, αλλά και τη διευκόλυνση των ανθρώπων, όταν τους δημιουργούνταν εμπόδια και δυσκολίες, και έσπευδε ανθρωπιστικά στο πλευρό τους.

Ανοιχτός και καλόκαρδος, έκανε εξαιρετική παρέα, έβγαζε πολλά θετικά συναισθήματα, γι' αυτό ήταν συμπαθής και η μνήμη του όχι μόνο δεν σβήνει, αλλά όσο περνάει ο καιρός αναζωπυρώνεται όλο και περισσότερο.

Και όσοι είχαν συνδεθεί μαζί του, ένας από αυτούς και εμείς, δεν τον απολησμόνησαν, αλλά η ψυχή τους φωτίζει τη μορφή του και νιώθουν ότι δεν έφυγε μαζί του η αίσθησή τους γι' αυτόν, αλλά είναι εξακολουθητικά παρούσα.

πατήρ Ηλίας Μάκος
Συνέχεια...

Οι δημιουργοί της Τέχνης και ο κοινωνικός τους ρόλος - Του Άλκη Φάτσιου

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Οι δημιουργοί της Τέχνης και ο κοινωνικός τους ρόλος - Του Άλκη Φάτσιου

1. ‘Υστερα από το διάβα τόσων αιώνων, έχει αποδειχθεί με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο ότι η Τέχνη, σε όλες τις εκφράσεις και οι ενασχολούμενοι με αυτήν, οι δημιουργοί δηλαδή –όπως συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι, θεατράνθρωποι, μουσικοί και διανοούμενοι εν γένει– είναι αυτοί, που όταν η σκέψη τους είναι γεμάτη κοινωνική αλήθεια, όταν η σκέψη τους δεν είναι αποστεωμένη, ψεύτικη ή δήθεν, όταν η σκέψη τους εμπνέει δημιουργικά κοινωνικές ομάδες με θετικό πρόσημο, τότε αυτοί αποτελούν την ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ δύναμη, για να γίνουν οι άνθρωποι ελεύθεροι, καλύτεροι, να γίνουν ΠΟΛΙΤΕΣ, κι έτσι οι κοινωνίες να προχωρήσουν προς τα εμπρός… Η Τέχνη και οι δημιουργοί της –όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερο σημείωμά μου- είναι αναμφίβολα ένα σημαντικότατο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ. Είναι ΑΝΑΓΚΗ αλλά όχι του ‘’περιττού’’ μα του ‘’απαραίτητου’’ όπως έχει αναφέρει σχετικά ο μεγάλος μας διανοητής – ποιητής ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ και δεν μπορεί να απουσιάζει κοινωνικά, έτσι όπως δεν μπορούν να απουσιάζουν η ηθική, το δίκαιο, η αλήθεια… Αναφερόμενος και πάλι σε παλαιότερο σημείωμά μου, θα επαναλάβω και τώρα πως η ΤΕΧΝΗ και οι δημιουργοί της εξυπηρετούν σκοπούς κοινωνικούς. Όταν δε οι σκοποί συντελούν κα προάγουν την ιστορική πορεία ατόμων και κοινωνιών, τότε ο κοινωνικός σκοπός εμπεριέχει θετικό πρόσημο και εν τέλει ωφέλεια για την ίδια την κοινωνία. Όταν αντίθετα, η ΤΕΧΝΗ –και οι φερόμενοι ως δημιουργοί της– είναι ΨΕΥΤΙΚΗ και ΝΕΚΡΗ τότε είναι ένας ακόμα μοχλός που φρενάρει την κοινωνική αφύπνιση και ανάταση…

2. Ο ρόλος της ΤΕΧΝΗΣ διαχρονικά απεδείχθη πλέον ότι είναι τεράστιος αναφορικά με την δημιουργία ευθυκρισίας, δημιουργία συνείδησης και ευθύνης, ευθύνης ατομικής και κοινωνικής.
Εν προκειμένω ας θυμηθούμε τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ όταν αναφέρει στην ’’ΠΟΙΗΤΙΚΗ’’ του ότι: «Η ΤΕΧΝΗ είναι φιλοσοφικότερον και σπουδαιότερον της Ιστορίας». Ας θυμηθούμε τον ΣΤΡΑΒΩΝΑ στα ‘’ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ’’ του όπου αναφέρει πως «Η ΤΕΧΝΗ είναι φιλοσοφία τις πρώτη, εισάγουσα εις τον βίον ημάς εκ νέων και διδάσκουσα ήθη και πάθη και πράξεις μεθ’ ηδονής». Ας θυμηθούμε τον μεγάλο Βησσαρίωνα Μιελίνσκιν, Ρώσο λογοτέχνη – κριτικό, όταν τον περασμένο αιώνα διατύπωνε την θέση ότι: «Το ΥΨΙΣΤΟ και ΙΕΡΟ συμφέρον της κοινωνίας, είναι η προκοπή της, που αγκαλιάζει ΟΛΑ τα μέλη της. Όμως, ο δρόμος προς την προκοπή αυτή, είναι η συνειδητοποίηση των ΠΟΛΙΤΩΝ, και η ΤΕΧΝΗ, είναι αυτή που μπορεί να δημιουργήσει και να προχωρήσει την συνειδητοποίηση, όχι λιγότερο, από οποιαδήποτε επιστήμη!!!
Δεν νομίζω ότι πρέπει ν’αναφέρω διεξοδικότερα για το ότι είναι ανάγκη απαραίτητη για τις κοινωνίες η Τέχνη και οι δημιουργοί της, είναι σαν να προσπαθώ να ανοίξω « θύρες ανοιχτές », είναι δε κάτι περισσότερο από βεβαιότητα ότι: η ΤΕΧΝΗ έχει έναν βαθύτατο κοινωνικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα.!!!

3. Όμως στο σημείο αυτό θεωρώ αναγκαίο ν’ αναφέρω, ότι για να συντρέξουν τα παραπάνω, για να μπορεί η ΤΕΧΝΗ και οι δημιουργοί της να επιτελούν τον ‘’παιδαγωγικό ‘’ τους ρόλο, πρέπει να μη θέτουν ΠΟΤΕ τη σκέψη τους,  προφορικά ή γραπτά, και τα γεννήματα, της ειδικότερης Τέχνης τους, στην υπηρεσία οποιασδήποτε ΕΞΟΥΣΙΑΣ και κύρια ΚΡΑΤΙΚΗΣ ή ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ… Πρέπει ο δημιουργός της ΤΕΧΝΗΣ να διεκδικεί την ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ του, τη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ του, την ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ του, να επιθυμεί –και πολύ σωστά– να διατηρεί και να διαδίδει ΕΛΕΥΘΕΡΑ τη δική του άποψη, την δική του αντίληψη με στόχευση το προχώρημα της κοινωνίας, μιας κοινωνίας πολιτών, και όχι κοινωνίας ενός αθροίσματος ατόμων, μιας κοινωνίας με ελεύθερους ανθρώπους, δηλαδή πολίτες που να είναι έτοιμοι να αμφισβητούν και να αμφιβάλλουν για όλα τα μέχρι τότε κοινωνικά θέσφατα. Αναφορικά δε με την αμφισβήτηση που είναι αναγκαία σε όλους τους πολίτες, αλλά κύρια στους δημιουργούς της ΤΕΧΝΗΣ είναι χαρακτηριστική η φράση του Ζαν Πωλ Σαρτρ στις «ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Α΄» σελ. 304. «Η εξουσία ξέρει, πως η αμφισβήτηση αποτελεί απαραίτητη διεργασία της επιστημονικής σκέψης… γι’αυτό θεωρεί τον δημιουργό, τον διανοούμενο, απόλυτα ύποπτο για την διασάλευσή της». Έτσι λοιπόν οι δημιουργοί της ΤΕΧΝΗΣ ουσιαστικά ποτέ δεν έχουν λόγο στη διαμόρφωση της πολιτιστικής πολιτικής. (Πλην βεβαίως από τα ανθρωπάρια των προσκυνημένων και εχόντων ευλύγιστη μέση σε απέναντι σε κάθε ΕΞΟΥΣΙΑ…). Πάντοτε καρεκλοκένταυροι υπηρεσιακοί παράγοντες, με μόνο στοιχείο την αφοσίωση και πειθαρχία στην εκάστοτε Κυβέρνηση και στο εκάστοτε Κόμμα, καθορίζουν την πολιτιστική πολιτική της χώρας, και φυσικά καθορίζουν και διοικούν με βάση κομματικά κριτήρια. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΙΣΧΟΣ…

4. Με τα παραπάνω που αναφέρω, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ φυσικά ότι ο δημιουργός που υπηρετεί την ΤΕΧΝΗ, δεν πρέπει να είναι απολιτικός, δεν πρέπει να έχει θέση για όλα τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Αντίθετα έχει ΧΡΕΟΣ προς τούτο, σε μεγαλύτερο βαθμό και ποιότητα απ’ότι οποιοσδήποτε πολίτης… Άλλο όμως αυτό και άλλο να γίνεται όργανο κυβερνητικών ή κομματικών σκοπιμοτήτων. Άλλο να έχει θέση για όλα τα κοινωνικά προβλήματα –και επιβάλλεται αυτό– και άλλο να αποδέχεται θέσεις και κομματικά ή κρατικά αξιώματα, αποδεχόμενος και υπηρετών άκριτα την ανάλογη κρατική ή κομματική εξουσία…
Στο σημείο αυτό χρήσιμο είναι να θυμηθούμε τον Μαρξ στο ‘’Κεφάλαιο’’ του Τόμ. Α΄σελ. 18 όταν ανέφερε ότι: «Είναι ανεύθυνος ο διανοούμενος, ο δημιουργός Τέχνης που ξαστοχά πως η διαλεκτική είναι κριτική και επανάσταση». Σε άλλο του δε έργο «Συμμαχία Σοσ/τιας και Δ/νούς των εργατών» αναφέρει χαρακτηριστικά, για το ίδιο ζήτημα ότι «Μονολιθικότητα στη σκέψη και τη δράση δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά τυφλή πίστη και πειθαρχία ΠΤΩΜΑΤΩΝ».
Είναι λοιπόν χρέος του δημιουργού της Τέχνης, του διανοούμενου, ανεπηρέαστα και ελεύθερα να δημιουργεί χωρίς καμιά εξάρτηση από οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, να λέει θαρρετά και ελεύθερα την άποψή του, είτε με το έργο του είτε με το λόγο του, για οποιοδήποτε κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα… αμφιβάλλοντας για τα πάντα, χωρίς να κάνει εξαίρεση ούτε για τον εαυτό του.

5. Από τα παραπάνω λοιπόν, νομίζω προκύπτει αναμφίβολα, ότι οι θεράποντες της ΤΕΧΝΗΣ, όντας ενεργοί πολίτες και με εντονότερο το κοινωνικό χρέος τους, πρέπει να έχουν θέση για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των απόψεών τους και την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ τους. Μόνο έτσι ο δημιουργός σε κάθε εξειδικευμένη ΤΕΧΝΗ, θα μπορεί ή έστω θα προσπαθεί βάσιμα, να ερμηνεύει όλες τις ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ μιας κοινωνίας και όλες τις διαφορετικές αναγνώσεις αυτής, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό, τον εαυτό του βέβαια, αλλά και μέσα από αυτόν, το κοινωνικό σύνολο. Σύμφωνα δε με όλες τις παραπάνω σκέψεις, γίνεται νομίζω σαφές γιατί ο δημιουργός της ΤΕΧΝΗΣ δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να αποδέχεται είτε να του υπαγορεύει, είτε να του απαγορεύει –οποιαδήποτε μορφή ΕΞΟΥΣΙΑΣ- συγκεκριμένους αισθητικούς κανόνες. Δεν είναι τυχαία εν προκειμένω, η αναφορά του ΤΡΟΤΣΚΙ στο ζήτημα αυτό, όταν τονίζει στο βιβλίο του «ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» ότι: «Ο τομέας της ΤΕΧΝΗΣ δεν είναι από εκείνους όπου η Κρατική εξουσία, το Κόμμα, οφείλει να διατάξει. Η ΤΕΧΝΗ μπορεί, και είναι ο μεγάλος σύμμαχος για την πρόοδο της κοινωνίας και την επανάσταση σε όλα τα επίπεδα, ΕΦΟΣΟΝ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ.!!! Η ανάπτυξη της ΤΕΧΝΗΣ με τον παραπάνω τρόπο, είναι το ανώτατο κριτήριο για τη ζωτικότητα και τη σημασία κάθε εποχής». 

Οι σκέψεις και οι αναφορές που είχα την τιμή να παραθέσω, κατά την ταπεινή μου άποψη, δίνουν απάντηση, στο ζήτημα το κατά καιρούς αναδυόμενο, περί της έννοιας της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ των δημιουργών της ΤΕΧΝΗΣ και διανοούμενων εν γένει.
Στις παραπάνω αναφορές χρήσιμο είναι να προσθέσουμε το του φλογερού ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ: «Όποιος ελεύθερα συλλογάται ,συλλογάται καλά», (Πρόλογος στο ‘’ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ’’), πράγμα που σημαίνει ότι μόνο η ελεύθερη και κριτική σκέψη μπορεί να συναντήσει την αλήθεια αλλά -και πλέον σημαντικό– να την διατυμπανίζει για όλα και προς όλους αυτή την αλήθεια, μέσα από τη λειτουργία της ΚΡΙΤΙΚΗΣ, στοιχείο απαραίτητο για ένα δημιουργό της ΤΕΧΝΗΣ, για ένα διανοούμενο… Για το θέμα της ΚΡΙΤΙΚΗΣ ως στοιχείο λειτουργίας του διανοούμενου, χρήσιμο να θυμηθούμε τον ΜΑΡΞ που αναφέρει «την ανάγκη (από πλευράς διανοούμενου) ασκήσεως Αλύπητης κριτικής, σε οτιδήποτε κοινωνικό υπάρχει, αλύπητη στην έννοια πως η κριτική δεν φοβάται ούτε τα ίδια της τα αποτελέσματα, ούτε την σύγκρουση με τις υπάρχουσες δυνάμεις». Ο δε ΜΠΡΕΧΤ συνεχίζει να τονίζει την ανάγκη «ελεύθερης ΚΡΙΤΙΚΗΣ από πλευράς διανοούμενων και την ανάγκη ‘’ενός κριτικού ρεαλισμού’’ , που δεν μπορεί να είναι τέτοιος, παρά μόνον αν λυτρωθεί από τα διανοητικά δεσμά και γίνει μια βαθειά ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ, γήινα προσανατολισμένη ΤΕΧΝΗ, που θα απελευθερώσει όλες τις δυνατότητες του ανθρώπου».
Όταν λοιπόν συντρέξουν τα παραπάνω, αναφορικά με την ΤΕΧΝΗ και τους δημιουργούς της και εν γένει με τους διανοούμενους, όταν επίσης αποφευχθεί ο ΕΛΙΤΙΣΜΟΣ και ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ από αυτούς, τότε πράγματι θα βρεθούμε μπροστά σε μία ΤΕΧΝΗ απελευθερωτική, μία ΤΕΧΝΗ που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην δημιουργία ενεργών πολιτών και ανθρώπων, ανθρώπους και πολίτες ικανούς να προχωρήσουν την κοινωνία προς τα εμπρός, να την ΑΛΛΑΞΟΥΝ…

6. Σε άλλο μου κείμενο έχω υποστηρίξει (και συνεχίζω να υποστηρίζω με μεγαλύτερη ΕΝΤΑΣΗ…) ότι βιώνουμε μια γενικότερη ΠΑΡΑΚΜΗ σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οπότε κάποιος, διαβάζοντας τα παραπάνω, θα μπορούσε εύλογα να ερωτήσει: ‘’Μα που είναι σήμερα οι άνθρωποι (οι σωστοί) της ΤΕΧΝΗΣ, οι διανοούμενοι, γιατί δεν μιλάνε; ‘’Η απάντησή μου είναι απλή: Υπάρχουν, και είναι ολιγάριθμοι, και φαίνονται λιγότεροι ακόμη, γιατί το εν γένει κοινωνικό και πολιτικό σύστημα έχει κάθε συμφέρον να τους ‘’θάβει‘’ εξαφανίζοντάς τους από το προσκήνιο. Όσοι καταφέρνουν να ξεφεύγουν, ΜΙΛΑΝΕ, μιλάνε με τα έργα τους, τις παρεμβάσεις τους, τις δημιουργίες τους, τα κείμενά τους κ.λ.π. Στον γράφοντα όμως γεννιέται ένα άλλο ερώτημα: Αυτοί, έστω οι λίγοι, μιλάνε. Ακροατήριο όμως για να τους ακούσει υπάρχει;;; Οι κοινωνικές ευθύνες ποτέ δεν είναι μονοδιάστατες, αντίθετα είναι ΑΜΦΙΔΡΟΜΕΣ… έστω και όχι ισοβαρείς …

7. Επειδή, όπως γίνεται πλήρως αντιληπτό, πιστεύω βαθιά, στη διαμόρφωση της κοινωνικής συνείδησης και αφύπνισης, μέσω των δημιουργών της ΤΕΧΝΗΣ και των διανοούμενων εν γένει, ας μου επιτραπεί να κλείσω την παράθεση των απόψεών μου, με μια μυθοπλασία – σκέψη μου:
Αν με κάποιο τρόπο, μου είχε δοθεί η δυνατότητα, το χάρισμα, να κατέβω στον Άδη (κοντά μας άλλωστε είναι οι πύλες του…) και μετά να επιστρέψω, έχοντας το δικαίωμα να επιλέξω και να φέρω μαζί μου, στον επάνω κόσμο, μία ΜΟΝΟ κατηγορία ανθρώπων που είχαν ‘’φύγει‘’ σε παλαιότερους χρόνους, τότε χωρίς δισταγμό, θα επέλεγα την κατηγορία των δημιουργών, και πλέον ειδικότερα, αυτήν των ΠΟΙΗΤΩΝ. Είναι η κατηγορία η οποία μπορεί να αναφέρεται στο παρόν ή στο παρελθόν, αλλά είναι και η ΜΟΝΗ η οποία μπορεί και να συνομιλεί με το ΜΕΛΛΟΝ….
 
ΑΛΚΗΣ ΦΑΤΣΙΟΣ
 Δικηγόρος
Συνέχεια...

Oι προφητείες διαψεύστηκαν και η ιστορία εκδικείται…! - Του Παύλου Αλεξίου

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Oι προφητείες διαψεύστηκαν και η ιστορία εκδικείται…! - Του Παύλου Αλεξίου

30 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ και το αναγγελθέν -τότε- «τέλος της ιστορίας», οι προφητείες διαψεύστηκαν και … η ιστορία εκδικείται…

Γράφει ο Παύλος Λ. Αλεξίου

Από την Ουάσιγκτον μέχρι τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Τόκιο, με τη διάλυση και την τυπική παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ το 1991, όλα τα αστικά επιτελεία, δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί, οικονομολόγοι, φιλόσοφοι και νομπελίστες -με επικεφαλής τον Φουκουγιάμα- βρήκαν την ευκαιρία να μιλήσουν για το «τέλος της ιστορίας».

Με ευκαιρία την κατάρρευση τότε, του κακέκτυπου «σοσιαλιστικού» μορφώματος της ΕΣΣΔ, προφήτευαν πως ο καπιταλισμός και η φιλελεύθερη αστική δυτική δημοκρατία, απαλλαγμένη από τις εσωτερικές αντιφάσεις που ταλαιπώρησαν όλα τα άλλα πολιτικά συστήματα, αποτελεί το έσχατο σημείο της ιδεολογικής εξέλιξης του ανθρώπινου γένους και την οριστική μορφή της ανθρώπινης διακυβέρνησης.

Ταυτόχρονα η πολυθρύλητη «παγκοσμιοποίηση» θα μείωνε τις αστικές και ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και η ελεύθερη και ενιαία αγορά, που θα κυριαρχούσε, θα μετέτρεπε τον πλανήτη σε ένα ειρηνικό «παγκόσμιο χωριό».

Θεωρούσαν ότι μπορούσαν να πάρουν έτσι τη «ρεβάνς» από τη μαρξιστική κοσμοθεωρία που έθετε τον κομμουνισμό σαν το ανώτατο ιδεολογικό και κοινωνικό στάδιο της ανθρωπότητας. Νόμιζαν ότι μια βαθιά και διακαής επιθυμία του καπιταλιστικού κόσμου θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, να ξορκίσουν μια για πάντα «το φάντασμα του κομμουνισμού». Στα πλαίσια αυτά όλο αυτό το διάστημα επιδόθηκαν στην έκδοση αντικομμουνιστικών ψηφισμάτων, στην εξίσωση του ναζισμού με το σοσιαλισμό και γενικότερα σε μια προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορίας.

Όμως τα γεγονότα είναι «πεισματάρικα» και η ζωή στα 30 αυτά χρόνια είχε άλλα σχέδια και ήρθε να διαψεύσει τις προφητείες και τις προσδοκίες αυτές, με τον ίδιο τον Φουκουγιάμα το 2014 να αναγκάζεται να γράφει ότι «οι αμερικανικοί θεσμοί βρίσκονταν σε παρακμή».

Μπορεί τα 5-10 τελευταία χρόνια του προηγούμενου αιώνα να διαφάνηκε μια τέτοια προοπτική, με την κυριαρχία των αγορών σε Ανατολή και Δύση και με την ισχυρή παρουσία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ήρθε όμως η αυγή του 21ου αιώνα - με «πρελούδιο» την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία το 1999-2000 και με μια σειρά πολέμους (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία κλπ)- να επιβεβαιώσει ότι η ανθρωπότητα συνεχίζει να βρίσκεται στην «εποχή του ιμπεριαλισμού».

Και οι αντιστάσεις των λαών σε αυτές τις χώρες και σε άλλες περιοχές του πλανήτη και οι εργατικές - νεολαιίστικες κινητοποιήσεις στην καρδιά των καπιταλιστικών μητροπόλεων αναδείκνυουν σαν ενεργές και αγεφύρωτες τις αντιθέσεις, εργατική - αστική τάξη, λαοί - ιμπεριαλισμός και αυτές μεταξύ των διαφόρων ιμπεριαλιστών. Επιβεβαίωναν στην ουσία ότι η ταξική πάλη συνεχίζει να είναι κινητήρια δύναμη της ιστορίας.

Σήμερα, 30 χρόνια από τότε, τα αποτελέσματα είναι θλιβερά, με τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία, τους πολέμους και το θάνατο να ξεσχίζουν το σώμα του πλανήτη. Οι «λεωφόροι της ειρήνης και της ευημερίας», τις οποίες είχαν υποσχεθεί στους λαούς, δεν άνοιξαν ποτέ και ο καπιταλιστικός κόσμος βουλιάζει σε μια βαθιά και αξεπέραστη καπιταλιστική κρίση που σοβεί από το 2008. Παρά την τεράστια τεχνολογική πρόοδο που προέκυψε στο διάστημα αυτό, μεγάλωσε η εκμετάλλευση και η απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης, ο σύγχρονος κόσμος έχει γίνει πιο σκληρός και αδυσώπητος απέναντι στον εργαζόμενο, ιστορικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης «καρατομήθηκαν» και οι αλλεπάλληλες καπιταλιστικές κρίσεις διόγκωσαν παραπέρα τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα των λαών.

Λίγα πολυεθνικά μεγαθήρια και οικογένειες κροίσων νέμονται το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πλούτου, ενώ οι φτωχοί γίνονται ακόμη φτωχότεροι. Βαθαίνει ταυτόχρονα το χάσμα ανάμεσα σε μερικές πλούσιες χώρες και στις πολλές φτωχές χώρες του πλανήτη.

Στην ίδια την Αμερική, στη ναυαρχίδα-βιτρίνα του καπιταλιστικού κόσμου, δεκάδες εκατομμύρια είναι οι άστεγοι, οι φτωχοί και οι κοινωνικά αποκλεισμένοι που κοιμούνται στους δρόμους, που ψάχνουν στα σκουπίδια να τραφούν, οι μαύροι συνεχίζουν να καταπιέζονται και να δολοφονούνται από τους αμερικανούς μπάτσους, ολόκληρες πολιτείες έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, στο έλεος του χιονιά και των πλημμυρών, ενώ το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας αποτυπώνουν τα παιδιά-πιστολέρο που μπαίνουν στα σχολειά και σκοτώνουν κατά δεκάδες τους συμμαθητές τους και το προσωπείο της πολυδιαφημισμένης δημοκρατίας της ξεσχίζει η εισβολή των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, εικόνες που δεν προκύπτουν και στην πιο υπανάπτυκτη και φτωχή χώρα του πλανήτη.

Τα δημόσια συστήματα Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας, Ασφάλισης, Παιδείας διαλύθηκαν και αυτά και όλα τα δημόσια αγαθά - νερό, ρεύμα κλπ - μπήκαν στο βωμό της κερδοσκοπίας, μέσα από την ιδιωτικοποίησή τους.

Το περιβάλλον γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και καταστρέφεται με το πρόσχημα της «πράσινης ανάπτυξης».
Την τελευταία δεκαετία οξύνθηκαν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Ακόμη και ο δυτικός κόσμος φαίνεται διασπασμένος (αντιθέσεις ΗΠΑ – Γαλλίας, Brexit, αντιθέσεις στην ΕΕ κλπ).

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, που συνεχίζει να είναι ο ισχυρότερος του πλανήτη, παρά το γεγονός ότι δέχτηκε μια σειρά πλήγματα από την εμφάνιση των ανταγωνιστών του και από τις αντιστάσεις των λαών, αναπροσαρμόζει την στρατηγική για την παγκόσμια ηγεμονία.

Η Ρωσία επανέρχεται με καλύτερους όρους στο προσκήνιο (Κριμαία, Συρία, Ουκρανία, Ιράν), ενώ η καταλυτική παρουσία της Κίνας -του παλινορθωμένου καπιταλισμού- στη διεθνή σκηνή δημιουργεί νέα δεδομένα στους παγκόσμιους συσχετισμούς και στη διαμόρφωση των συμμαχιών, των μετώπων και των στρατηγικών κινήσεων. Η κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής, το αδυσώπητο κυνηγητό για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον έλεγχο των ενεργειακών κοιτασμάτων, του ορυκτού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, σκοτεινιάζουν το διεθνή ορίζοντα και ο κίνδυνος του πολέμου απειλεί το «παγκόσμιο χωριό».

Οι ανοιχτές πληγές από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η φτώχεια και οι περιφερειακοί πόλεμοι που συνεχίζουν να μαίνονται προκαλούν πρωτοφανή για το τελευταίο διάστημα της ιστορίας της ανθρωπότητας προσφυγικά κύματα, με δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο να εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, σαν αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης και των στρατιωτικών επεμβάσεων και πολέμων, όπου χάνουν τη ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι.

Τελευταία η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, που ήρθε να απλώσει το δίχτυ του θανάτου σε εκατομμύρια ανθρώπους, έδειξε πόσο νοιάζονται αστικές κυβερνήσεις, οργανισμοί και πλανητικά μονοπώλια για την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων και επί πλέον ότι η διαπάλη «αγκαλιάζει» κάθε πτυχή των καπιταλιστικών οικονομιών ακόμη και τα εμβόλια, τα φάρμακα.

Αυτή είναι η μαύρη εικόνα του «σύγχρονου», «ελεύθερου» κόσμου, που ξέσχισε τις αλαζονικές προφητείες και προσδοκίες που διατυπώθηκαν πριν από 30 χρόνια. Έκφραση αυτού του αντιδραστικού πολιτικού κλίματος και της βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος είναι και η αναβίωση των φασισμού, που αποτελεί χρυσή εφεδρεία του και που φτάνει να επηρεάζει κυβερνήσεις στην καρδιά της Ευρώπης.

Κι απ’ την άλλη μεριά, οι λαοί επιμένουν. Παρά τα πλήγματα που δέχτηκαν, παρά τη σοβαρή υποχώρηση του εργατικού, λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος, όλο αυτό το διάστημα συνεχίζουν να αντιστέκονται και να αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, για Ζωή, Δουλειά, Ειρήνη, Εθνική Ανεξαρτησία και για μια άλλη κοινωνία, για το Σοσιαλισμό. Από την Παλαιστίνη, τη Συρία, το Αφγανιστάν το Ιράκ και τη Λιβύη, μέχρι τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, από τους αγρότες της Ινδίας, μέχρι τα κίτρινα γιλέκα στο Παρίσι και τις διαδηλώσεις στις ΗΠΑ για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, παλεύουν σκληρά, υπερασπίζουν με αίμα τη ζωή, τη γη και την ελευθερία τους, το μισθό και τα δημοκρατικά τους δικαιώματα.

Το «φάντασμα» λοιπόν -που προανήγγειλαν οι Μάρξ - Ένγκελς μέσα από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο- το αντίπαλο δέος, η εργατική τάξη και οι λαοί, συνεχίζει να υπάρχει και να «γκριζάρει» τα όνειρα των αστικών-ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Το ζητούμενο είναι η ενίσχυση των αντιστάσεων παντού για την ανάκαμψη του λαϊκού κινήματος, που έχει σαν προϋπόθεση την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, που θα προκύψει μέσα από μια δύσκολη και βασανιστική πορεία, αποτιμώντας τις νίκες και τις ήττες του, τις μεγάλες κατακτήσεις και τις τραυματικές εμπειρίες του.
Συνέχεια...

Η νύχτα ξαγρυπνάει, τα όνειρα δεν κοιμούνται! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Η νύχτα ξαγρυπνάει, τα όνειρα δεν κοιμούνται! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Έξω λυσσομανάει ο αγέρας
κι η νύχτα ξαγρυπνά.
Τρελά χορεύουν των δέντρων τα φυλλώματα!

Κραυγές των αγριμιών ακούγονται βραχνές.
Κι ύστερα, η σιωπή κι αυτή παραμιλάει!
Ποιός άραγε μπορεί να την ακούσει;
Οι πληγωμένοι απ' την αρρώστια άνθρωποι;

Ποιός τάχα φταίει για τη δυστυχία τους;
Αν όχι πρώτα οι ίδιοι, αλήθεια ποιός;
Ίσως λιγάκι κι άλλοι έβαλαν χέρι.

Μακάρι να είχαν οι άνθρωποι φτερά,
να ταξιδέψουν στα πέρατα του κόσμου,
να δουν τα βάσανα της γης από ψηλά
και όλο τούτο το σενάριο του τρόμου!

Έτσι, ίσως να προσπαθούσαν πιο πολύ,
τα άσχημα της ζήσης να γιατρέψουν,
τη λογική, στάση ζωής να κάνουν δηλαδή
και το θεριό που τους σκοτώνει, να μη θρέψουν.

Κι η νύχτα ξαγρυπνάει και πονά,
μα και τα όνειρα κι εκείνα δεν κοιμούνται,
μέσα από δύσκολες και άγριες καταστάσεις,
σκληρά παλεύουν αληθινά να βγούνε!!

30 -11 -2021
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα
Συνέχεια...

Αλλαγή προγράμματος διενέργειας rapid test από τον ΕΟΔΥ

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Αλλαγή προγράμματος διενέργειας rapid test από τον ΕΟΔΥ

Ενημερώνουμε τους δημότες ότι το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ θα επισκέπτεται την Πλαταριά, για τη διενέργεια δωρεάν rapid test, κάθε Τετάρτη και όχι κάθε Πέμπτη όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Επομένως, το πρόγραμμα του Ιανουαρίου διαμορφώνεται ως εξής:

Ηγουμενίτσα (Πνευματικό Κέντρο «Πάνθεον»): Καθημερινά έως και Δευτέρα 31 Ιανουαρίου, 09:00 – 17:00

Πέρδικα (Κοινοτικό Κατάστημα): Κάθε Δευτέρα του Ιανουαρίου, 10:00 – 14:00

Πλαταριά (Δημαρχείο): Κάθε Τετάρτη του Ιανουαρίου, 10:00 – 14:00

Σύβοτα (Κοινοτικό γραφείο): Κάθε Παρασκευή του Ιανουαρίου, 10:00 – 14:00
Συνέχεια...

«Κρυφές Πτυχές του Μακεδονικού»: Το βιβλίο -σταθμός- ενός σπουδαίου Σουλιώτη δημοσιογράφου!

Ιανουαρίου 12, 2022 0
«Κρυφές Πτυχές του Μακεδονικού»: Το βιβλίο -σταθμός- ενός σπουδαίου Σουλιώτη δημοσιογράφου! 

Πρόκειται βέβαια για το Σταύρο Τζίμα, από τον Αυλότοπο Σουλίου. Το μόνο δημοσιογράφο ο οποίος, όπως είναι γνωστό, κατάφερε -μάλλον κατόρθωσε- να πάρει την περίφημη συνέντευξη από τη χήρα του Εμβέρ Χότζα! Ένα δημοσιογράφο που αποτελεί σήμερα τον πιο έγκυρο ερευνητή, αναλυτή και γνώστη των ζητημάτων της Βαλκανικής Χερσονήσου και ιδιαίτερα του πολυκύμαντου Μακεδονικού λεγόμενου Ζητήματος. 

Ενός εθνικού ζητήματος τόσο δύσκολου και πολύπλοκου που έχει ταλανίσει και διχάσει τον πολιτικό κόσμο και τους πολίτες τις τελευταίες δεκαετίες. Εξάλλου οι ρίζες του βρίσκονται βαθιά στην αρχαιότητα, όταν βασιλιάς της Μακεδονίας ήταν ο Φίλιππος ο Β΄(382-336 π. Χ), που δολοφονήθηκε στα 46 του από δολοπλοκίες της αυλής του κι αμέσως μετά ο γιος του Μέγας Αλέξανδρος (356-323 π. Χ), που και αυτός δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τα μεγαλόπνοα σχέδιά του.

Τη σημαντικότητα του έργου του Σταύρου Τζίμα «Κρυφές Πτυχές του Μακεδονικού», επισήμανε και ο έτερος σπουδαίος δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, που το προλόγισε και που το αποκαλεί «θησαυρό»! 

Γράφει λοιπόν, μεταξύ των άλλων, ο Παύλος Τσίμας στον συγκεκριμένο πρόλογο: «ο Σταύρος Τζίμας αφηγείται την 25ετία της κρίσης χωρίς φόβο και πάθος, με ακρίβεια, με τεκμηρίωση, ενσωματώνοντας τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της, και με βαθιά γνώση όχι μόνο των γεγονότων, αλλά και των προσωπικοτήτων που τους έτυχε να λάβουν αποφάσεις, και του ευρύτερου πολιτικού και κοινωνικού κλίματος όχι μόνο στην από εδώ, μα και στην από εκεί πλευρά των συνόρων. Ο θησαυρός αυτός γνώσης κι εμπειρίας από τον μόνο Έλληνα δημοσιογράφο που παρακολουθεί την ιστορία αυτή από κοντά, από τη γέννησή της έως σήμερα, ζώντας ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη αλλά και ταξιδεύοντας διαρκώς και στην άλλη πλευρά, σε γραφεία πολιτικών, μα και σε σπίτια απλών χωρικών, είναι πια προσβάσιμος σε όλους.»

Είναι αλήθεια πως ο Σταύρος Τζίμας, ως δημοσιογράφος και ερευνητής του εθνικού αυτού Ζητήματος, με τη συγγραφή του παραπάνω έργου έχει κατορθώσει να φτάσει σε εντυπωσιακό εύρος και βάθος με τρόπο απλό και απολύτως κατανοητό για κάθε αναγνώστη. Είναι δε τέτοια η γλαφυρότητα και η αφηγηματική δύναμη που του προσδίδει συγχρόνως και λογοτεχνική αξία. Γι’ αυτό διαβάζεται ευχάριστα και ξεκούραστα παρά τις πεντακόσιες περίπου πυκνογραμμένες σελίδες του. Εξάλλου υπάρχουν εκείνες οι πληροφορίες και κυρίως οι «Μυστικές Πτυχές» που προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περιέργεια, έτσι που αν αρχίσεις να το διαβάζεις, δεν μπορείς να το αφήσεις πριν το ολοκληρώσεις. 
Ιδού κάποιες απ’ αυτές τις εντυπωσιακές «Μυστικές Πτυχές» του: 
1) Γιατί και πώς κάποιοι Έλληνες, «πατριώτες» λεγόμενοι, αποδείχτηκαν τελικά λαθρέμποροι! 
2) Η συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στα Σκόπια και η κατάθεση λουλουδιών στον τάφο του Αλέξη Ζορμπά! -αλήθεια πόσοι γνωρίζουν πως ο τάφος του θρυλικού ήρωα του Νίκου Καζαντζάκη στο πασίγνωστο έργο του «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» βρίσκεται στα Σκόπια; 
3) Η «διπλωματία» του Γιάννη Μπουτάρη, δημάρχου Θεσσαλονίκης, με τα περίφημα κρασιά του και ο ρόλος του στην προετοιμασία των διαπραγματεύσεων για την προσέγγιση των δύο πλευρών. 
4) Πώς ο Πάνος Καμένος, Υπουργός Εθνικής Άμυνας τότε, «έφαγε» τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Γκοτζιά. 
5) Η αποκάλυψη της μυστικής επιστολής παραίτησης του τελευταίου προς τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. 
6) Η συνάντηση του Τσίπρα με τον Πούτιν και τα τραγούδια της Μαρινέλλας. 
7) Τα Βουλγαρο-σλαβομακεδονικά Ίμια στο Καϊμακτσαλάν. 
8) Η προβολή από το BBC μιας «αόρατης μειονότητας» Σλαβομακεδόνων στην Ελλάδα.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή και ενδιαφέρουσα αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, η καθαρά ανθρώπινη όσο και τραγική πλευρά κάποιων «Πτυχών» που αναδεικνύονται στις συνεντεύξεις του ίδιου του συγγραφέα με τους απλούς ανθρώπους οι οποίοι αντικρίζουν την αγαπημένη τους πατρίδα και τα σπίτια των συγγενών και πρώην γειτόνων τους τόσο κοντά -όσο «ένα τσιγάρο δρόμος»! που λέει ο λόγος- αλλά συγχρόνως και τόσο μακριά. Αποτέλεσμα να μη μπορούν να τους επισκεφτούν αφού τους χωρίζουν τα σύνορα που μεσολαβούν ανάμεσά τους. Μια τέτοια ανθρώπινη και ιδιαίτερα συγκινητική ιστορία είναι αυτή του «μπάρμπα Βάσκο».

Αναμφίβολα, δημοσιογράφοι με τέτοια σημαντική προσφορά στα δημόσια πράγματα, σαν αυτή του σεμνού Σουλιώτη Σταύρου Τζίμα, τιμούν τη δημοσιογραφία και βιβλία σαν το «Κρυφές Πτυχές του Μακεδονικού» αποτελούν πολύτιμο απόκτημα για κάθε ελληνικό σπίτι.

Βαγγέλης Τσιρώνης
Φιλόλογος - Συγγραφέας

Συνέχεια...

Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Σουλίου για τα προβλήματα ηλεκτροδότησης της περιοχής

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Σουλίου για τα προβλήματα ηλεκτροδότησης της περιοχής
Ανακοίνωση σχετικά με τα πολύωρα προβλήματα ηλεκτροδότησης στην περιοχή μας

Για ακόμη μία φορά ζήσαμε μια χιλιοπαιγμένη, “μαύρη” κωμωδία με τίτλο: “πολύωρη διακοπή ρεύματος στην Παραμυθιά και στις γύρω περιοχές”. Εν έτει 2022 εκατοντάδες νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις έμειναν χωρίς ρεύμα ακόμη και για 12 ώρες! Εκατοντάδες σπίτια πάγωσαν κατά τη διάρκεια της νύχτας και των πρωινών ωρών (να ναι καλά τα τζάκια και οι φλοκάτες...) και δεκάδες μικρές επιχειρήσεις δεν άνοιξαν. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περισσότερα καταστήματα λιανικού εμπορίου (super markets, μπακάλικα, κρεοπωλεία κ.α) του κέντρου της Παραμυθιάς δεν λειτούργησαν ή υπολειτούργησαν, όπως και τα περισσότερα αρτοποιία ενώ η ήδη χτυπημένη εστίαση δέχθηκε ακόμη ένα πλήγμα. Και όλα αυτά όταν οι υπέρογκοι φόροι και τα αυξημένα δημοτικά τέλη τρέχουν. Όπως φυσικά τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα η τιμή του ρεύματος και των υπολοίπων μορφών ενέργειας (φυσικό αέριο, υγραέριο, πετρελαιοειδή) επιβαρύνοντας αποκλειστικά τα μικρομεσαία νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Σίγουρα δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι για όλο το νόμο Θεσπρωτίας (και σε κάποιες περιπτώσεις και με κάλυψη σε περιοχές του δήμου Πάργας) ο τοπικός ΔΕΔΔΗΕ μπορεί να λειτουργήσει ταυτόχρονα μέχρι μόνο 2 συνεργεία αποκατάστασης βλαβών εξαιτίας της διαχρονικής υποστελέχωσής του.

Απαιτούμε εδώ και τώρα η κυβέρνηση και οι αρχές ενέργειας:

1. να αποζημιώσουν στο 100% τις επιχειρήσεις της περιοχής μας για τη χαμένη 12η Γενάρη 2022 εξαιτίας της διακοπής ρεύματος.

2. να αποζημιώσουν στο 100% τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της περιοχής μας για σοβαρές βλάβες σε συσκευές και για αλλοιώσεις σε ευπαθή προϊόντα.

3. να προχωρήσουν σε γενναία στήριξη των λαϊκών νοικοκυριών, των μικρών επιχειρήσεων και αγροτών μέσα και από την κατάργηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα και την ενέργεια, ώστε να αντέξουν το δυσβάσταχτο ενεργειακό κόστος και όχι με τα “ψίχουλα” που ανακοινωθήκαν πριν λίγες μέρες που ουσιαστικά συνιστούν έμμεσες επιδοτήσεις προς τις μεγάλες επιχείρησης ενέργειας.

4. να ενισχύσουν τον ΔΕΔΔΗΕ με όλο το απαραίτητο μόνιμο τεχνικό και διοικητικό προσωπικό ώστε να αντιμετωπίζονται οι βλάβες σύντομα, αποτελεσματικά και με ασφάλεια για τους εργαζόμενους τεχνικούς.

Ακόμη αναρωτιόμαστε… που είναι η φθηνή ενέργεια που θα έφερνε η ενίσχυση του ανταγωνισμού μέσω της απορρύθμισης, ιδιωτικοποίησης και απελευθέρωσης της παραγωγής και παροχής ηλεκτρικής ενέργειας;;; που είναι η φθηνή και άφθονη ενέργεια που θα έφερνε και στον τόπο μας η απολιγνιτοποίηση σε συνδυασμό με την ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας;;;

Απ΄ όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα ότι η μόνη ρεαλιστική πρόταση είναι αυτή μιας οικονομίας που θα αντιμετωπίζει την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.
Συνέχεια...

Επικράτησε του Ολυμπιακού Β ο Θεσπρωτός με 2-1

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Επικράτησε του Ολυμπιακού Β ο Θεσπρωτός με 2-1

Καλύτερος κατά διαστήματα ο Θεσπρωτός κατάφερε να νικήσει με 2-1 τον Ολυμπιακός Β’ σε παιχνίδι για την 13 αγωνιστική του Πρωταθλήματος Betsson Super League.


Το νικητήριο τέρμα για την ομάδα της Ηγουμενίτσας πέτυχε ο Αργεντινός σέντερ φορ Μπονίγια που έκανε ντεμπούτο.


Βραβεύσεις

Η ΠΑΕ Θεσπρωτός πριν την έναρξη του αγώνα τίμησε την ΠΑΕ Ολυμπιακός, τον προπονητή της ομάδας Β’, Άριελ Ιμπαγάσα και τον γενικό αρχηγό Γιώργο Ανατολάκη.

Την τιμητική πλακέτα για την ΠΑΕ Ολυμπιακός παρέλαβε ο διευθυντής επικοινωνίας Νίκος Γαβαλάς. Την απονομή έκανε ο Μάριος Κάτσης Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. Ν. Θεσπρωτίας.


Την τιμητική πλακέτα στον Γιώργο Ανατολάκη απένειμε ο Σπύρος Τσάτσης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Θεσπρωτού, ενώ στον Άριελ Ιμπαγάσα την απονομή έκανε ο Πέτρος Αναστασίου παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής της ομάδας της Ηγουμενίτσας.

Η εικόνα του ματς

3’ Κίτρινη στον Βοϊλή

4. Εκτέλεση φάουλ Ραμίρεζ προβολή Βασιλάκη άουτ.

5’ Βοϊλής ξέφυγε από τα αριστερά απέφυγε τον Γκάνσιερ και πλάσαρε τον Κίναλη (0-1)

15’ Σέντρα ‘πάρε-βάλε’ του Ραμίρεζ από τα δεξιά αλλά ο Μπονίγια γλίστρησε και το πλασέ που επιχείρησε πέρασε ελάχιστα άουτ.

21’. Απευθείας εκτέλεση κόρνερ του Κωνσταντίνου και η μπάλα -με τη βοήθεια και του ανέμο- κατέληξε στα δίχτυα (1-1).

26’. Μπάσιμο και σουτ του Ραμίρεζ από τα δεξιά η μπάλα πέρασε άουτ.

28’ Κίτρινη στο Κεραμίδα

40’. Σέντρα Ραμίρεζ από τα αριστερά, κεφαλιά Βασιλάκη απέκρουσε δύσκολα ο Στουρνάρας.

43’. Κίτρινη Βαλέντε.

45’ Σουτ –φάουλ Ντόη πάνω από τα δοκάρια.

54’ Σουτ Ραμίρεζ από το ύψος της περιοχής ψηλά άουτ.

68’. Ο Λιάτσος προσπάθησε με κόρνερ να πετύχει γκολ, υπολογίζοντας και στην εύνοια του ανέμου αλλά ο Κίναλη έδιωξε σε νέο κόρνερ.

72΄. Σουτ Κωνσταντίνου άουτ.

83’. Μπονίγια ‘τρύπωσε’ στην περιοχή του Ολυμπιακού και με πλασέ από το ύψος της μικρής περιοχής έκανε το 2-1.

85’ Κίτρινη Νίκολιτς

86’ Κίττρινη στον πάγκο του Ολυμπιακού Β’

Συνέχεια...

Mάριος Κάτσης: Και 4 φορές πάνω ο λογαριασμός και χωρίς ρεύμα!

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Mάριος Κάτσης: Και 4 φορές πάνω ο λογαριασμός και χωρίς ρεύμα!

Ανάρτηση του Μάριου Κάτση στους προσωπικούς του λογαριασμούς στα social media για τη διακοπή ρεύματος στην Παραμυθιά!

Από χθες το βράδυ η Παραμυθιά και οι γύρω περιοχές έχουν μείνει χωρίς ρεύμα. Με ενημερώνουν διαμαρτυρόμενοι δεκάδες πολίτες ότι έχουν μείνει χωρίς θέρμανση ενώ έχουν ευπαθή άτομα και παιδιά μέσα στο σπίτι, ενώ οι επιχειρήσεις δέχονται άλλο ένα πλήγμα μέσα σε όλα όσα συμβαίνουν.
Η βλάβη αποδίδεται στην κακοκαιρία επειδή είναι...Γενάρης! Δεν είναι πρώτη φορά που ο ΔΕΔΔΗΕ αφήνει μια περιοχή ολόκληρη χωρίς ρεύμα σε μια αναμενόμενη και απολύτως προβλέψιμη κακοκαιρία. Όλοι θυμόμαστε στην κακοκαιρία Μήδεια ότι τα βόρεια προάστια της Αθήνας είχαν μείνει για μέρες χωρίς ρεύμα μέσα στο χιόνι.
Ελπίζω στην Παραμυθιά να μην κάνει μέρες να έρθει το ρεύμα και να αποκατασταθεί η βλάβη μόνιμα και σταθερά και όχι με μπαλώματα.

Η κυβέρνηση έχει βαρύτατες ευθύνες.Προσέλαβαν γαλάζια golden boys αντί για συνεργεία αποκατάστασης βλαβών .Πούλησε σε fund και τον ΔΕΔΔΗΕ και τη ΔΕΗ υποσχόμενη επενδύσεις και καλύτερες υπηρεσίες. Αυτό που βλέπουν οι πολίτες είναι όχι μόνο να πληρώνουν το ρεύμα 3 και 4 φορές πάνω σαν χρυσάφι, αλλά να μην το έχουν κιόλας μέσα στο χειμώνα. Νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες που προκαλούν επικίνδυνες βλάβες στο σώμα της κοινωνίας και θα χρειαστούν καιρό να αναταχτούν.
Συνέχεια...

Τα κρούσματα σήμερα Τετάρτη στη Θεσπρωτία - Η κατάσταση πανελλαδικά

Ιανουαρίου 12, 2022 0
Τα κρούσματα σήμερα Τετάρτη στη Θεσπρωτία - Η κατάσταση πανελλαδικά

Αναλυτικά η σημερινή κατανομή των κρουσμάτων στην Ήπειρο
ΠΕ Άρτας 123
ΠΕ Θεσπρωτίας 97
ΠΕ Ιωαννίνων 351
ΠΕ Πρέβεζας 81

Ημερήσια έκθεση covid-19 του ΕΟΔΥ
Τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου που καταγράφηκαν τις τελευταίες 24 ώρες είναι 24.246, εκ των οποίων 68 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 1.592.460 (ημερήσια μεταβολή +1.5%), εκ των οποίων 49.9% άνδρες. Με βάση τα επιβεβαιωμένα κρούσματα των τελευταίων 7 ημερών, 633 θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 2.113 είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 77, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 21.637 θάνατοι. Το 95.1% είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.

Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 670 (59.7% άνδρες). Η διάμεση ηλικία τους είναι 64 έτη. To 79.9% έχει υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. Μεταξύ των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι, 565 (84.33%) είναι ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι και 105 (15.67%) είναι πλήρως εμβολιασμένοι. Από την αρχή της πανδημίας έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ 3.848 ασθενείς. Οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας είναι 654 (ημερήσια μεταβολή +31.59%). Ο μέσος όρος εισαγωγών του επταημέρου είναι 578 ασθενείς.Η διάμεση ηλικία των κρουσμάτων είναι 36 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη), ενώ η διάμεση ηλικία των θανόντων είναι 78 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη).
Συνέχεια...