Επιτέλους. Βροχή! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Επιτέλους. Βροχή! - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Ο ουρανός σκοτείνιασε,

αστράφτει και βροντάει,

καλή βροχούλα έπιασε,

που η γη τη λαχταράει!

Και τη ρουφάει αχόρταγα,

μήνες την καρτερούσε,

τα σωθικά της καίγανε,

γι' αυτήν παρακαλούσε!

Ρίξε βροχούλα μου νερό,

τη δίψα της να πάρει,

να ζωντανέψουν τα κλαδιά,

να βγάλει η γη χορτάρι!

Να ξεκινήσουν οι πηγές

οι γάργαρες να τρέχουν

κι όσα ποτάμια στράγγισαν,

ξανά νερό να έχουν!

Να σβήσουν όλες οι φωτιές,

η γη να ζωντανέψει,

να ξεδιψάσουν οι άνθρωποι,

πηγή να μη στερέψει.

Μα πρόσεξε βροχούλα μου,

να μην το παρακάνεις,

να μη μας πνίξεις δηλαδή

κι εσύ ζημιά μην κάνεις.

Σιγά-σιγά βροχούλα μου,

χωράφια να ποτίσεις,

να ζωντανέψεις τα βουνά,

ελπίδα να χαρίσεις!

Βρέξε βροχούλα, να χαρείς,

βρέξε και μη λυπάσαι

κι όλοι μας σου ευχόμαστε,

ευλογημένη να 'σαι!!

26 -8 -2021

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα