Αυγουστιάτικο φεγγάρι - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Αυγουστιάτικο φεγγάρι - Της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα

Νύχτα, τον ουρανό κοιτώ,

το φεγγαράκι βλέπω

και με βελόνες μαγικές,

σκάλα χρυσή του πλέκω.

Ρίχνω τη σκάλα να πιαστώ

και πάνω του ν ανέβω,

να δω τη γη από ψηλά,

γλυκά να ταξιδεύω.

Πάρε με φεγγαράκι μου,

καλοταξίδεψέ με,

σαν κουραστώ γυρίζοντας,

γλυκονανούρησέ με.

Και πήγαινέ με στα ψηλά,

που δεν υπάρχει πόνος,

που δεν υπάρχει στεναγμός,

ούτε λυγμός και φθόνος.

Να δω άλλους κόσμους, μαγικούς,

κόσμους ονειρεμένους,

να λησμονήσω τους κακούς

κι όλους τους πικραμένους.

Να με κερνάς γλυκό κρασί,

να με κερνάς και μέλι

και νάρχονται από ψηλά,

να με φυλάνε αγγέλοι.

Κι όταν τελειώσει τ όνειρο,

αποχαιρέτησέ με,

πάνω στη γη μου απαλά

σκύψε κι απόθεσέ με.

Σαν θα ξυπνήσω το πρωί,

γλυκά θα σε θυμάμαι

και τις βραδιές θα σε κοιτώ

και θα γλυκοκοιμάμαι.

Την ομορφιά σου ύμνησαν

μεγάλοι ποιητές,

στο φως σου, γεννηθήκανε

αγάπες δυνατές.

Φεγγάρι μου Αυγουστιάτικο,

τη γη μας να φωτίζεις,

τη λάμψη και την ομορφιά,

σ όλους μας να χαρίζεις.-

Ηγουμενίτσα 2 - 8 - 2020

Ελένη Κύρκου-Σαφάκα